Neira
Vilas
«Neira Vilas ten o que Castelao chamaba un
idioma sinxelo, cheo de transparencias, sin complexidade, un idioma no
que se revela dun xeito non elemental como poidera parecer, máis si
cheo de craridade, o intento de expresión de todo un pobo, é decir o
idioma que corresponde ó ritmo dun manantial, dun regato, dunha namela,
verde, eterna de Galicia.»
«Galicia tiña hoxe
necesidade de modelos de nenos, modelos de mozos, modelos de vellos,
modelos de homes, modelos de mulleres, modelos de vida, estaba virxe
Galicia, en gran parte segue estando e hai que irlle dando o que ela nos
deu a todos. Neira Vilas deulle xa un modelo ¡Ei Balbino! Gritan nun
dos contos de Neira Vilas os maiores... ¿E qué foi de Balbino?
¿Perdeuse ou non se perdeu? E non se perdeu porque gracias a Neira Vilas
atopouse vivo, cheo de lealtade, cheo de porvir, dándolle a Galicia un
neno que xa vai crecendo, que xa é home e que un día destes vainos
gobernar.»
|
«Presentación de Neira Vilas»,
pronunciada o 18 de Novembro de 1976 na Galería Sargadelos de
Madrid
durante a apresentación da sexta edición de Memorias dun neno
labrego e incluída en
Lorenzo Varela: Ensayos, conferencias y otros
escritos (ed. de X. L. Axeitos), Ediciós do Castro, 2001,
pp. 237-240.
|
|
Letras Galegas 2005
Voltar atrás