Luís
Seoane
«As obras de Luís Seoane dan a sensación de
seren, en conxunto, algo así como as emisións avasaladoras, constantes
e varias, dunha inagotábel e delicada caixa de resonancia, da que non
estarían excluídas as posibilidades da invención.»
«Luís Seoane é de raíz primitiva, barroca,
romántica. É un pintor romántico, cun romantismo cuxo tronco fixeron
aínda máis sólido ao ludibrios e suicidios surrealistas. Por iso non
o atrae o prodixioso, severo mecanismo dos límites; sorrí cando
alguén tenta explicar o azar coa alucinante trampa de probabilidades
[...]»
|
Seoane, Botella al Mar, Bos
Aires, 1948.
[Tradución da Biblioteca Virtual
Galega]
|
|
«Pertence Luís Seoane ao reducido número dos
mellores espíritos da minha xeración, a aqueles que na nosa
xiria de xuventude, a de sempre, considerábamos de "a grande
línea", "cheguen ou non". Nunha palabra, formaba
parte "dos fieis".»
|
|
«Presentación de Luís Seoane»,
pronunciada nunha exposición individual do artista no exilio e
reproducida en Lorenzo Varela: Ensayos, conferencias y otros
escritos (ed. de X. L. Axeitos), Ediciós do Castro, Sada-A
Coruña, 2001, pp. 196-211.
[Tradución da Biblioteca Virtual
Galega]
|
|
Letras Galegas 2005
Voltar atrás