Antom Fortes Torres

     Nacín e vivín en Sarria, e algo en Compostela e Lugo. Completei os estudos de Filoloxía en Portugal e Francia, polo que me sinto moi cómodo nestas dúas culturas, ademais de na galega, da que amo sobre todo a lingua, que levo ensinando trinta anos.
     Talvez vivise menos do que lin, porque Cioran e Céline marcaron os meus vinte, e a vida parecía que luxaba. Con Proust sobordei aparentemente o suicidio de meu avó en longas noites de lectura compulsiva. Devorei a Joyce, e as xoias que na carreira acariñamos, na convalecencia dun atropelo que me tivo meses inmóbil. Son lusófilo, e desde o Cabo Verde de Germano Almeida ou meu "curmán" Corsino António Fortes, ou a Angola de Lobo Antunes, até a Lisboa de Pessoa, atopo moitos parentes de alma. Da poesía galega, a miña consoante preferida é o "p": de Pallarés, Pato, Pereiro, Pexegueiro, Pimentel, Pozo ou Pondal...