BVG     Atrás

Tres presentimentos tiven, Qu'acóranm'o curazon: ¡San Antoniño querido!... ¿Que vento m'os aparou!    Unh'avelaiña moura, Pousada n-o cabezal: O cuco, que cuqueaba Moi cedo, aló, no cental,    Y-escoiteino, inda en aunas: (Non digamos sen pecar, Pro dinantes qu'o meu corpo, Probase bocao de pan.)    E logo, chegand'a noite O can de Pepe d'Anton, Duas veces oubeou morte Nas fendiñas do porton!    Teñ'o corpo-afervoado: Nin unha xeira, dormin! ¿Cal ser'a coita d'as coitas, Que vai s'abater en mín!    Po-la miña vida, tembro: Tembro po-la dos meus pais! ¡Os meus velliños d'a y-alma! ¿Os vou a perder, cicais!    ¿Teremos que pasar fame! Meu mozo... ¡m'esquecerá! Roupiña que vou faguendo, Con tantos icos e afáns...    ¿Non te lucirei n'a boda? ¿O couce t'encetará, Sen qu'a-o meu lombo te bote! ¿Morrerei en soledad,    Velliña, prob'é solteira!... ¡Arrenega, demo-atrás!... Qué cucos, nin qu'abeleiras, Nin que agoirizar de cans,    Poden facer tal desmoche? Vella e probe... ¡mália tal! Pro perder os meus amores... ¡Velos n'outra-entronizar,    E quedar-eu sen homiño!... ¡A millor moza de Xaz!... ¡Esto, non; San Antoniño. (Mais ben serán outros mals...)    Racharáseme-a mantilla Qu'hei d'estrenar n'o San Xoan: Os aretes qu'el mercoume, Con pedriñas de coral...    ¿Ou morrerán as papuxas Que pillou n'o abeneiral, O día que concertamos Ántes d'outono, casar?    ¡Meu Santiño! N-estas dúbitas, Choro á tar'e-á mañá! Se pranto-unhas roseiriñas, Coido que se muscharán:    Se me ruibea-un cabelo, ¡Mento que vou a acanar! S'a miña pomba me bica, Penso: ¿Canto vivirás?    ¿Cando-estoupar'a disgracia Que me vai desconxuntar, E tanto n'os frós me pesan Suas agoirentas siñals!    ¡Rógoche co-as maus xuntiñas!... S'ha de vir... ¡Que veña xa! Será-unha coita, soliña, A que teña que chorar!...    E hoxe choro cantas poden Caber n'unha eternidá!... E-outra vez os cans oubean!... Meu santo... ¡Non podo mais!

© 2006 Biblioteca Virtual Galega