BVG Atrás |
Ansia (Balbúceos) |
||
|
[Texto íntegro] |
|
modelo
"O poeta é um fingidor.
Finge tão completamente
Que chega a fingir que é dor
A dor que deveras sente."
(Fernando Pessoa)
1.
MORRE
gris e verde
a lúa como un corno
A mañá anota
cotiá os camiños
Cara a onde non sei
Nada me agarda
2.
O MILLEIRAL é un pombal
de paxaros amarelos con penacho
Ningún ergue o voo
Eu
tampouco
3.
POR FIN o sol
É un alto
Non me atrevo a sorrir
A pouco que descendo
(cruzada a ponte
sobre o río Chamoso)
volve a néboa
A miña
4.
O INCENDIO avanza
Que distinto o lume da noite
vermello
a este gris
fume das mañás
Por que ardo?
Até cando este incendio?
6.
INTERPRETAR este baleiro
Imposíbel
Quizais tampouco o mundo exista
7.
A INFANCIA escribina
con cebolas e frío
Quen rachou o envoltorio?
Quen ma explica?
8.
SILENCIO e tristura
coas mans amarradas axúdanse
O infortunio habita en min
que miro
A súa inconsciencia defínese amor
Na rúa chove
Saio
9.
ACABOU
Existir é
unha senda de nada
10.
RASPO das paredes
vermellos e azuis
paixóns e soños
Tapo con amarelo
coma se o sol habitase
na casa da noite
11.
SEI o final
O pozo é fondo
e fresco
A auga non me apaga a sede
O seu silencio si
12.
COMO me gustaría
Pero non
Escarvo
até me disecar por dentro
13.
UN ROSARIO de gotas
no perlado cristal
contra o gris
ceo
As árbores abanéanse con sixilo
Non me aventan o frío
14.
DE BURATO en burato
Obstáculos
Un longo percorrido
accidentado
Golpes
Un partido de golf
A vida
15. A CASA
É a casa
a miña historia
A partir dun intre
todo o que son
ditoumo ela
Limiteime a copiar
os seus mandados
Posuíume
16.
CASA con goteiras
curtocircuítos
e a ilusión
das reformas
interiores
no psiquiatra
17.
VENDE
a porta fría
braseiros eléctricos
Compro
compañía
18.
Sumo
Loito
Sumo
Loito
Sumo
Loito
Maldito empeño
para chegar a
cero
19.
CERO en conduta
Cero á esquerda
Unha ética
e
na tumba
a meta:
o cero
dunha elipse
20.
POR QUE AMALO?
Desapiadado carniceiro
cortando cabezas
guerra a guerra
Por que amalo?
21.
DA LOUCURA I
A dor profunda
próxima ao quebranto
do eterno desvelo
para facer terroríficas
as noites
22.
DA LOUCURA II
Agardar engruñado
a súa marcha
(as mans esposadas
entre as coxas)
Esas agullas
que me furan a pel
non se van
do cerebro
E non amañece
23.
DA LOUCURA III
A perfección obsesiva:
unha parálise numérica
(non hai logaritmo que resolva
integralmente
este delirio)
Unha milésima basta
para volver fracaso o logro
Que significa este destino?
Que acocha esta teima?
24.
QUE me colla
en silencio
soñando poemas
balbucindo imposíbeis
Que me leve
e a dor me lembre
que fun
Que me leve
25.
É así
Tal vez o perdón sexa
ao final
unha boa causa
unha máis
26.
SAÍR do labirinto
Fuxir das lembranzas
O mar o mar
Que brúe o touro
Libre
27.
BALLÓN de primavera
Entre as nubes
brilla o sol
Reflíctese nos charcos
Un baño de ledicia
Árdeme a cara
Ergo as mans
28.
(para Marcos López en Rio de Janeiro)
O mar
Unha bicicleta veloz
percorre o peirao
O vento na cara
O sol
Seguir unha estela
Soltar as mans
© Antón Fortes Torres, 2010.
|
|
|
© 2006 Biblioteca Virtual Galega |