BVG     Atrás

Trinta e seis, trinta e seis, trinta e seis... Taquicardia da historia d-unha imaxe con pulsación esmorecida. Trinta e seis, trinta e seis, trinta e seis... Que ancho o peito teu para os balazos, con curazón equidinnensioado, alcoube pol-a idea frolecido. Qué regueiro de folgo pra unha fé por un agosto tráxico xiado, ao despontar un día a mañanciña! Trinta e seis, trinta e seis, trinta e seis... Toda a xeografía da Galiza, eiquí as aldeas, acolá as cibdades, da minhota fronteira até Teixido, da Curota ao Caurel, alí cabía d-un costado a outro, mapa do corazón comprometido, augas, montanas, povos... que lavabas cal loriga carnal do pensamento, aquele da Galiza acriboada ao cuspir os fusiles sobre tí. Trinta e seis, trinta e seis, trinta e seis... Sete cruces na tampa como escudo, sete cruces e o calix do Grial, tatuaxe azul dos símbolos amados, unha terra a ceibar de alleas poutas. unha xente a curar da praga exódica, unha patria a facer. Sete, catorce... tiros na Caeira, contra un pino dos hinos de Pondal, contra un pino de froumas a cair, contra un pino de ponlas a chorar! Trinta e seis, trinta e seis, trinta e seis... E unha bandeira da Galiza a furto, cadaleito a pechar, pra o teu peito aquecer no máis alá!   Vigo, 1976.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega