BVG     Atrás

                                   NESTA HORA

                                                        ¡Se eu puidera chegar a eso!

                                                                                           Rilke


               Nesta hora das once dunha noite de vrao,
               aganchado á unha galla dun álbore de aire,
               nas fragas do serán... Cereixas, coma labios,
               lisas, aconchegadas na frescura das follas.

               ¡Ai, a parra que sube a un istante doado!

               Se non fora por ese roxo anuncio de tellas
               borraríamos todo-los rueiros da vila
               e sería-nas prazas coma veigas vizosas
               con altos amieiros e comareiros verdes.

               ¡Ai, quén puidera enchere este istante tan calmo
               de palabras baixiñas coma recimos mouros,
               esgazados da viña velliña que no acorda!

               ¡Quén puidera arrincare a mazá desta noite
               e i-la moulando coma un agre repinaldo,
               e sentir logo as maus e os recantos da boca
               recendentes e húmedos dun zume de silencio!

                                                                                          1936

© 2006 Biblioteca Virtual Galega