BVG Atrás |
De paseo (Cantarolas) |
||
|
[Texto íntegro] |
|
v9anisiamirandacantarolas.html CONTOS
Vouche contar un conto
de dous coellos,
un deles aínda mozo
e outro moi vello.O coelliño mozo
día por día,
asistía á escola
onde aprendía.E o coello moi vello
contaba estrelas
para, noite tras noite,
viaxar con elas.
DE PASEOAí vén a Caracola,
paso a pasiño;
non a apuren que trae
consigo o fillo.Ela vai churrusqueira,
vai moi garrida;
leva unha flor moi branca:
a margarida.O fillo pequerrecho
témelle ó sol
e leva de sombriña
un xirasol
CORRE, CORRE, MEU CABALOCorre, corre, meu cabalo.
Trota, trota, fiel Luceiro.Sube outeiros e montañas,
camiña fraga e xesteira,
baixa ó val, vai ás camposas,
galopa pola ribeira.Lévame ó vello carballo,
cruza o piñeiral voando,
escoita o canto do merlo
que o seu niño está coidando.Corre, corre, meu cabalo.
Trota, trota, fiel Luceiro.
|
|
|
© 2006 Biblioteca Virtual Galega |