Dona do corpo delgado

 

Escolma.

 

m2acunqueirodonaescolma.html

6

A dama que ía no branco cabalo
levaba un pano de seda bordado.
        Na verde fror
        as letras van de amor!


O cabaleiro do cabalo negro
levaba unha fita colléndolle o pelo.
        Na verde fror
        as letras van de amor!


No meio do río cambiaron as vistas,
el para o pano i ela prá fita.
        Na verde fror
        as letras van de amor!


As vistas lles viron no río cambiar
e o pano e a fita por se namorar
        Na verde fror
        As letras van de amor!
        Con amor vivirás!




Rondeau das señoras donas pintadas no ouso do Vilar, no século XIV, cheirando unha frol


LE VERSE

Ese vento de seda é o tempo que pasa.
Soñades a doce primavera de antano
nesa frol que refrexa o seu van no negro pozo dos vosos ollos?

                Le temps s'en va!

-Esas volvoretas que abanan a raiola do sol
son as suas tocas cobixando as pálidas frontes.
Soñaredes aínda no ouso do Vilar os soñares do tempo pasado?

                Le temps s'en va!

Ese enorme silencio cristaíño e dourado!
Si vos agora falares, miñas donas amigas,
a vosa voz enchería, como unha fonte de ágoa, o vaso do silencio?

                Le temps s'en va!

Ei, donas do Vilar! Erguede os finos rostros e sorride,
que andan galáns de corte con soedades de vós!
Agás que prefirades vélos morrer de amor,
                Le temps s'en va.
                Le temps s'en va.
                            mes dames!



L'ENVOI

De todolos amores o voso amor escollo:
Miñas donas Giocondas, en vós ollo
todalas damas que foron no país,
unhas brancas camelias, outras froles de lis.

Le temps s'en va! Ou dádesme ese bico
que cheira a rosas de abril do Mil e Pico
ou finarei chorando na miña soedá,
namentras envellezo: Le temps,le temps s'en va!



8

Agora trobo o vento e máila lúa fría,
non o cervo do monte que a ágoa volvía.

Agora trobo o mare e máila nao veleira
non a amiga que canta só da abelaneira.

Agora trobo a lúa e máilo vento irado,
non o cervo do monte, meu amigo pasado.

Agora trobo a nao e máila mar maior,
e non aquela amiga, miña branca señor.


 

 

 


logoDeputación logoBVG © 2006 Biblioteca Virtual Galega