Volverlles a palabra. Homenaxe aos represaliados do franquismo

 

[Texto íntegro]

 

v2martadacostaaprincesa.html

 

En memoria de Aurelio Dacosta Alonso, Xesús Alonso Covelo e Alfredo López Soto.

Avós
 

Con eles esvaeuse
o mapa que a memoria
precisa na procura
da dignidade oculta,
nas décadas escuras.
Os meus avós calaron.
Cada día calaron
esa historia ocultada
en que foron vencidos.
Unha historia de morte,
historia de presidio,
de sangue e de fuxidas
ao monte clandestino.
Na nosa estirpe están
eses días de espanto,
todo o que non dixeron,
          agochados no monte,
          medrosos na gamela
          que non salvou a illa,
          que só levou palabras
          atravesando a ría
          no segredo máis longo
          que nunca se revela.
O medo fechou bocas,
os fillos non souberon,
nós non imaxinamos
canta dor frecuentou
os días que estiveron.
Agora interpretamos
aqueles días escuros,
comprendemos, agora,
tanto silencio e actos,
e xa non calaremos.
Na rede halaremos
imaxes do pasado,
cada unha das pezas
deste crebacabezas
que cómpre construír,
para recoñecernos.
Hoxe falamos nós
para que a súa memoria
brille sobre o silencio,
para deixar escrito
que o seu era o camiño,
a palabra máis certa
que trae a luz do día,

tesouro de futuro.


                                                                                                Marta Dacosta.
                                                                                               Agosto de 2006.



                                                                                                                    

 

 

 


logoDeputación logoBVG © 2006 Biblioteca Virtual Galega