Demos que rabuñades

Carambelo do abrente

n2carambelodemos.html
Á luz dunha candea
(  .
        .
                .  )

f    u    m    e,
negro - TUPIDO - espeso


a         l         ó         n         g         a         s         e
                                                                        l         o         n         x         í         n         c         u         o
e veloz!
polas poucas, poucas partículas de luz
que fican
na esteira
da
lembranza.


   <<MILLÓNS DE BIODIVERSIDADES VIVEN —MOI PRETO— DE NÓS, AQUÍ: ABANDOADA, NESTA ESQUINA IMPUNE, DESTINADA Á REPUGNA INCONMENSURABLE DESTA NOITE DE ESPERPENTO>>


sigo querendo facer cousas que non finxo
na carne apodrecida
mentiras que non pesan,
persoas que marchan.
xa non importa
medio-ser


logoDeputación logoBVG © 2006 Biblioteca Virtual Galega