BVG     Voltar atrás

Días que lembran a miña identidade co medo a non poder amar O non poder sair desta negrura q non me deixa chorar Chorar polo que penso e pola inocencia dos meus sentimentos Polo que podan pensar, polo que podan inventar. Xente que che oprime, inxurias que me rompen Olor a rancio da tua voz conservadora Chea de babas ensangrentadas que non saben falar Medo que nos intenta ocultar. Pero non, somos fortes e as palabras non doen Non doen por que somos libres Por que o que digan ou falen sabe a merda Merda que comen, que fai que cheiren as suas palabras. Días que lembran a miña identidade Días que sigo o meu impulso a miña alma Días de risas que non podo ocultar, Días nos que che quero e non podo respirar.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega