[p. 123]
* * *
Ten a serena o canto.
Y-a serpe o alento;
O lago ten á onda,
Dios ten o inferno.
Tí tés d' abondo
C'o que tés escondido
N' eses teus ollos.
O trono d'os monarcas,
D'o sabio os trunfos,
A groria d'o poeta,
O ouro d'o mundo:
Dera eso todo,
Por sólo unha mirada
D' eses teus ollos,
Buscan os pitorreises
Pra faguer niño,
[p. 124]
A herba santa que nace
Veira d'os rios.
Eu busco sólo
Unha mirada meiga
D'eses teus ollos.
Cando se pon a lua
Tras d'os penedos,
Choran as estreliñas
Todas d'o ceo.
Tamen eu choro
Cando non m' alumean
Eses teus ollos.
|