Cantigas de amor

Páxina Anterior

Parte nº 11

Páxina Seguinte

amor11.html

VASCO FERNÁNDEZ PRAGA DE SANDÍN [B 90]

Deu-lo sab'hoje, mia senhor,
(a quen se non asconde ren,
de pran), ca vos quer'eu melhor
doutra cousa; mais non por ben
que de vós atenda, ca sei
ca ja per vós non perderei
gran coita do meu coraçón,

que eu i tenho, mia senhor,
por vós que me fazedes mal,
porque desejo voss'amor,
e eu non poss'i fazer al;
mais sõo quite de perder
per nulha guisa, sen morrer,
gran coita do meu coraçón,

ca, mal pecado!, mia senhor,
ben per sei eu ca ja'ssi é
que mi non faredes maior
ben ja nunca, per boa fe,
ca me fezestes, pois vos vi;
e non perderei eu per i
gran coita do meu coraçón.

Mais se Deus quiser, mia senhor,
agora quando m'eu quitar
aquí de vós, e sen vós for
u vos non vir, nen vos falar,
ben per sei eu como será:
morrerei eu, e tolher-s'-á
gran coita do meu coraçón.



VASCO GIL [A 146 / B 269]

Que sen mesura Deus é contra mí!
Pois que me faz sempre pesar veer,
por que me leixa no mundo viver?
Mais pois me vejo que x'el quer assí,
     quant'eu oimais no coraçón tever,
     negar-lo-ei e direi-lh'al que-quer.

E quant'el sabe que me pesará,
poi-lo el faz por xe me mal fazer,
e por al non, quero-vos eu dizer,
se eu poder, o que lh'end'averrá:
     quant'eu oimais no coraçón tever,
     negar-lo-ei e direi-lh'al que-quer.

E des oimais non pod'el saber ren
de mia fazenda, se non devinhar,
pois el assí quer migo guerrejar.
Mais vedes que vo-lh'eu farei por én:
     quant'eu oimais no coraçón tever,
     negar-lo-ei e direi-lh'al que-quer.



VASCO GIL [A 150]

Muito punhei de vos negar,
senhor fremosa, o gran ben
que vos quero; mais ja per ren
non hei poder de me guardar
     que vos non haja de fazer
     do ben que vos quero saber.

Quisera-m'eu que foss'assí
que podesse meu coraçón
encobrir, mais no'me perdón
Deus, se ja poss'al fazer i
     que vos non haja que fazer
     do ben que vos quero saber.

Ca entend'i eu por meu mal
que vós parecedes melhor
de quantas eu vi, mia senhor;
pero non poss'i fazer al
     que vos non haja de fazer
     do ben que vos quero saber:

Tal ben vos quero que ben sei
per ren que non posso guarir;
pero non me poss'én partir,
mais é'ssí que poder non hei
     que vos non haja que fazer
     do ben que vos quero saber.

Ca todo non sei hoj'eu quen
o podesse dizer per ren.

E negara-vo-l'eu, mais non
quis Deus, nen o meu coraçón.



VASCO GIL [A 152]

Senhor fremosa, quero-vos rogar
por aquel Deus que vos feze nacer
e mui melhor das outras parecer
donas que el en este mundo fez,
e mui mansa e de mui melhor prez,
que vos non pes de vos eu muit'amar.

Por vosso prez e por Deus, mia senhor,
e por mesura e por quanto ben
vos el foi dar, rogo-vos eu por én,
que, se vos hoj'eu faço pesar i
en vos amar, mia senhor, máis ca mí,
que me non façades én sabedor.

E se me vós quiserdes consentir
que vos am'eu, direi-vos üa ren:
i me faredes aquel maior ben
daqueste mund'e que máis desejei
des que vos vi; e máis vos én direi:
sol por atanto vos quer'eu servir.



VASCO PÉREZ PARDAL [A 274]

Tan muito mal me ven d'amar
a mia senhor, per bõa fe,
meus amigos, que assí é
que hei a dizer con pesar:
     ao demo comend'Amor
     e min, se d'amar hei sabor!

Quando me nembra quanto mal,
meus amigos, me d'Amor ven,
porqu'eu quero mia senhor ben,
con pesar digo, non con al:
     ao demo comend'Amor
     e min, se d'amar hei sabor!

Quando me nembra o prazer,
amigos, que houve e perdí
per Amor, pois mia senhor vi,
con gran pesar hei a dizer:
     ao demo comend'Amor
     e min, se d'amar hei sabor!

Pero quero ben mia senhor,
e querrei, mentr'eu vivo for.



VASCO PÉREZ PARDAL [A 275]

Mia senhor, quantos eno mundo son
que saben como vos quero gran ben
e saben o mal que me por vós ven,
     todos dizen que filh'outra senhor,
e punh'en partir o meu coraçón
     de vos amar, pois non hei voss'amor.

E, mia senhor, por vos eu non mentir,
sen vosso ben non poss'eu guarecer,
e pois-lo non hei, se veja prazer,
     todos dizen que filh'outra senhor
e que punhe mui ben de partir
     de vos amar, pois non hei voss'amor.

Este conselho non poss'eu filhar,
pero m'assí vejo, per boa fe,
morrer por vós; e pero assí é,
     todos dizen que filh'outra senhor,
e que me punhe ben de me quitar
     de vos amar, pois non hei voss'amor.

Mais esto non quer'eu provar, senhor,
de me quitar d'atender voss'amor.



VASCO PÉREZ PARDAL [B 453 / V 60]

Muito ben mi podía Amor fazer,
se el quisesse non perder i ren,
mais non quer el e perc'eu ja o sén
e direi-vo-lo que mi vai fazer:
     ven logu'e faz-m'en mia senhor cuidar
     e pois cuid'i muit': ar quer-me matar
     e mia senhor non me quer i valer.

Faz-mi mal e non ouso a dizer
de muito mal que mi faz senón ben,
e, se al digo, faz-m'esto por én,
ou se cuido sol de lh'end'al dizer:
     ven logu'e faz-m'en mia senhor cuidar
     e pois cuid'i muit': ar quer-me matar
     e mia senhor non me quer i valer

E tod'aquesto non poss'eu sofrer
que ja non moira, ca non sei eu quen
non morresse con quanto mal mi ven
d'Amor que mi faz tan muito mal sofrer:
     ven logu'e faz-m'en mia senhor cuidar
     e pois cuid'i muit': ar quer-me matar
     e mia senhor non me quer i valer.

Mais Amor, que m'or'assí quer matar,
dé-lhi Deus quen lhi faça desejar
algún ben en que non haja poder.



VASCO RODRIGUES DE CALVELO [A 298 / B 992 / V 580]

Non perc'eu coita do meu coraçón,
cuidando sempr'en quanto mal me ven
por üa dona que quero gran ben.
E sei ja esto, se Deus me perdón,
     que nunca Deus gran coita quiso dar
     senón a quen el fez molher amar

com'a min fez. Ca des que eu nací,
nunca vi hom'en tal coita viver,
com'eu vivo, per molher ben querer.
E sei ja esto que passa per mí:
     que nunca Deus gran coita quiso dar
     senón a quen el fez molher amar

com'a min fez, mui coitado d'amor
e doutras coitas grandes que eu hei.
E pois eu ja toda-las coitas sei,
düa cousa sõo ben sabedor:
     que nunca Deus gran coita quiso dar
     se non a quen el fez molher amar

com'a min fez. E nunca me quis dar
ben dessa dona que me fez amar.



VASCO RODRIGUES DE CALVELO [A 301 / B 993 / V 581]

Se eu ousass'a Maior Gil dizer
como lh'eu quero ben, des que a vi,
meu ben sería dizer-lho assí;
mais non lho digo, ca non hei poder
     de lhe falar en quanto mal me ven,
     e quantas coitas, querendo-lhe ben.

Como lh'eu quero ben de coraçón,
se lho dissesse, ben sería ja;
mais porque sei que mi o estranhará,
sol non lho digo, ca non hei sazón
     de lhe falar en quanto mal me ven,
     e quantas coitas, querendo-lhe ben.



VIDAL, JUDEU DE ELVAS [B 1605 / V 1138]

Moir', e faço dereito,
por üa Dona d'Elvas
que me trage tolheito,
como a quen dan as hervas.
Des que lh'eu vi o peito
branco, dix'aas sas servas:
     «A mia coita non ha par,
     ca sei que me quer matar,
     e quero eu morrer por ela,
     ca me non poss'én guardar.»

Amor hei. . . . . . . .



VIDAL, JUDEU DE ELVAS [B 1606 / V 1139]

Faz-m'agora por si morrer
e traz-me mui coitado
mia senhor do bon parecer
e do cos ben talhado;
a por que hei morte a prender
come cervo lançado,
que se vai do mund'a perder
da companha das cervas.
     E mal día non ensandecí
     e pacesse das hervas
     e non viss'u primeiro vi,
     a mui fremosinha d'Elvas.

Que . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . .
     E mal día non ensandeci
     e pasesse das hervas
     e non viss', u primeiro vi,
     a mui fremosinha d'Elvas.

Oimais a morrer me convén,
ca tan coitado sejo
pola mia senhor do bon sén,
que am'e que desejo,
e que me parec'er tan ben
cada que a eu vejo,
que semelha rosa que ven,
quando sal d'antr'as relvas.
     E mal día non ensandecí
     e pacesse das hervas
     e non viss', u primeiro vi,
     a mui fremosinha d'Elvas.

 

Páxina Anterior

Ir ao índice de Páxinas

Páxina Seguinte


logoDeputación logoBVG © 2006 Biblioteca Virtual Galega