BVG     Atrás    Índice de Páxinas

[p. 18] DESCONSOLO DE NAI.

Eu ben o vin; co seu morral n'o lombo Cara a Cudeiro ben 'o vin marchar... Leváronmo pra guerra... ¡Ay probe fillo...; Ay probe fillo!! ¡¡Coitadiña nay!!      Eu xa non teño quen console agora As penas que m' afrixen; sin il son Sér que morre do dóor e soedades, Alma sin sonos é xardin sin frór.      Inda hoxe o recordo, e inda teño Gardadas n'o meu triste curazon, As vágoas d' os seus ollos, as palabras Que me dixo o meu ben cando se fói.      Miña nay, miña nay, cále, non chore, Dixo o probe, morrendo de pesar, Diume unha apreta logo e dispidíuse, Fóise despois, e non 'o vin xá mais.      A miña xoya, 'o meu tesouro, 'o fillo [p. 19] Que con moitos traballos eu criéi ¿Onde s'atopará? ¿morréu, ou vive? ¿Eu morrereime sin volvélo a ver? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Anduriñas voadoras que traspóndes Os espacios, si o vedes, por piedá Faládelle de min, qu'o quero moito Que veña aixiña, aixiña pr'o lugar... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ¡Ay! e ninguen responde, todo cála,... Soedades..., dóor..., ¡e lonxe d'íl! Sí xá non vivo sin meu probe fillo, ¿Ondo estás morte, que non vés por min?

© 2006 Biblioteca Virtual Galega