BVG     Atrás    Índice de Páxinas

A luz dos barcos chega sempre detrás dos primeiros vapores da ría a despertar as pombas polas prazas e as aves que amañecen a beber nos caneiros. O poeta soñaba un horizonte de augas mansas e princesas e illas en claras primaveras. «Esa luz ben pode ser o canto da pardela miña amiga, un corazón de follas entre as chuvias que precisa das hedras e da araxe e das rosas de abril.» Como se todo resucitase nesa flor que nos medra nas mans igual que o verso, a sombra de outro tempo poderosa e os sabores azuis do mar salgado.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega