farás
que convoque ao sol
para axexar entre os imperios da pel
o límite translúcido
por onde te sucedes sobre ti mesmo
epicentral
na líquida expansión das sabas
do teu corpo
onde enloitar
será enxordecer cada poro
en histeria que se afunde
e non permanecer
será asustar as luces
e habitar a memoria
que trouxo un corpo de nacer e morrer en pel
como o líquido da terra
en materia de destrucción ou desánimo
na noite xerminada de ollos
de fronteiras inconclusas
de danzas
de borrosa e alterada esencia
do teu corpo sucedéndose
sendo
como morcegos brancos
de sono
agumándose sobre si mesmo |
BVG
Atrás
Índice de Páxinas
Páxina Seguinte
Ir ao índice de Páxinas