BVG     Atrás    Índice de Páxinas

CIUMES E NAMOROUZOS Meu corazón namorouse dun rosal a frolecer; quer voar e non ten azas, quer rir e non ten lecer. No rosal medra unha rosa loira e fermosa de vez*; da sua corola albariña namorouse un caravel. O caravel namorado ciumes de min seica ten; a rosa rise burleira sin darlle creto a ninguén. Unha mañán outoniza quedei extranado ó ver: a roseira desfollada, resequido o caravel e o meu curazón ferido a treizón por non sei quen. Nós, 15 de outono 1931

* Nota do editor: Na revista Nós lese 'ver', pero no exemplar da mesma revista da biblioteca persoal do poeta a palabra está correxida e sustituída por 'vez'.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega