DEREITA GALEGUISTA DE PONTEVEDRA
O anuncio da reforma constitucional e a
situación política creada ca suspensión do Estatuto catalán, dan
seguranza de que nun prazo
non lonxano terá de prantearse diante o país a cuestión das autonomías
rexionaes. E ocurre, en singular contraste cos outros pobos hispánicos,
que os partidos políticos de dereitas galegos se mostran hostiles ou
cando menos cheos de receios cando se trata de pedir pra Galicia o mesmo
réxime de libertade que se outorgue a Cataluña i-as provincial bascas.
Este feito levounos a pensar na comenencia de
que se forme unha agrupación adicada a defensa da autonomía integrada
por cantos de ela teñan unha interpretación favorabre a política
dereitista. Eis eiqui como nós concebimos o ideario que ten de informar
o novo agrupamento.
GALEGUISMO
Diremos, sin eufemismos, que non somos
sinxelamente «rexionalistas». A autonomía que pedimos se non basa
solo nunha diferenciación de condicións xeográficas que requira
medidas especiaes pra o desenrolo económico. Defendémola como
corolario da diferenciación étnica do pobo galego que conserva a súa
estabilidade no medio rural. E mester que teña ampritude dabondo pra
estimular a vida de unha cultura particular, e grelamos que se nos deixe
estabrecer a xerarquia dos valores sociaes e ter un sentido da vida
axeitado ao proceso histórico da nosa cultura.
A escisión vertical do Estado, a distribución
do poder político entre os grupos profesionaes que ollan os probremas
dende un punto predominantemente económico, opoñemos a existencia dos
grupos étnicos con comprensión do problema total de vida humán, co
alicerce de Historia, ca exaltación dos valores moraes e co dereito
incontrovertibre a rexir con libertade a súa vida interna dentro das
normas xeraes, producto tamén de outro proceso histórico que políticamente culmina e se concreta na Constitución do Estado.
O NOSO IDIOMA
O idioma de un pobo non é somentes o conductor
da súa cultura: e tamén o seu expoñente e un factor da súa
creación. Coñocer un idioma é asimilarse o comprexo de ideas e
sentimentos que forman a trama dunha cultura. Tense dito que toda lingua
é un tempro que conserva como unha reliquia a i-alma dos que a falan.
Si queremos manter na i-alma de Galicia a nosa propia orixinalidade
persoal, temos que defender o seu idioma. Aos filólogos, literatos e
poetas, compre traballalo e desenvolvelo pra que aqueza de cheo as
necesidades de expresión da nosa cultura; mais ás organizacións
políticas compete chamar pra Galicia o dereito a regular o uso do seu
idioma na súa vida interna e a non consentir sin protesta que no noso
medio rural, na escola costeada con fondos púbricos se omita o ensino
da lingua materna nin se prescinda dela como medio adecuado pra a
trasmisión de conocimentos ós menos.
RELIXIOSIDADE
O respeto a creencia relixiosa e á práctica
do seu culto é postulado da libertade individual de concencia, é
socialmente un elemento de integración política. Consideramos a
defensa dos valores espirituales do noso pobo vinculada á defensa do
esprito cristián que os informa. Sostemos o dereito a profesar,
practicar, i-ensinar púbricamente a relixión católica. Como creentes
e como galegos non soio nos opoñemos a descristianización de Galicia,
senón que intentaremos levar á vida lexislativa solucións cristián.
Exaltando o valor da xerarquía ecresiástica na vida do noso pobo, non
dudaríamos en destinar fondos pubricos, cando a Constitución do Estado
o permita, a mellorar as institucións formadoras do crero, para que
poida de cheo cumprir a súa misión moralizadora i-evanxélica.
NIN MARXISMO NIN FASCISMO: DEMOCRACIA
O marxismo que se basa na interpretación
materialista da historia e na loita de crases, i-aspira a dexeneración
das culturas nun internacionalismo con idioma único e cultura
proletaria única, e incompratibre co noso concepto do galeguismo que
afirma a preponderancia dos factores moraes no proceso histórico dos
pobos e do desenrolo paralelo e progresivo das diversas culturas que se
integran sin se destruir. Galeguismo e marxismo son pra nós
irreconciliabres.
Ainda sin esta oposición doutriñal, Galicia
non ofrece as condicións que unha política marxista eisixe porque
eiquí o proceso histórico camiñou no senso inverso a concentración
capitalista, e porque o marxismo nas súas experiencias históricas tense
mostrado como nemigo do pequeno propietario rural, crás que constitui o
nervio da vida social galega.
A concepción cristián do home, o respeto a
súa persoalidade moral e o cumprimento dos fins individuais, a
subordinación da orgaización política á libertade, opóñense a
concepción do Estado fascista que absorve o cibdadán e descoñece os
seus dereitos naturaes.
Nin marxismo nin fascismo; nin dictadura
proletaria, nin dictadura burguesa. Democracia política como expresión axeitada a un estado social de respeto a persoalidade
humán, ao senso da responsabilidade individual, a actividade creadora
perante a cal cada home poida tapar diariamente i-en cada hora o senso
da súa vida, o sentir a alegría do traballo.
Refusamos a violencia como táctica política.
Non queremos pra os nosos mozos o destiño de seren víctimas ou
asesinos; desexamos enchelos de desprecio á dinamita i-a pistola como
medios de acción política: nin puños pechados nin brazos en outo: a
testa ergueita, chea de ideias xenerosas máis fortes que a pólvora pra
destruir as formas revellidas e con forza de creación dabondo pra
alumear novas normas de convivencia social que aporten melloras
positivas ao benestar.
NIN SOCIALISMO NIN CAPITALISMO: COOPERATIVISMO
Pódese concebir unha socialización sin
marxismo; sinxelamente pol-a orgaización sucesiva e crecedeira de
servicios púbricos pra satisfacer necesidades humáns, denantes
atendidas en rexime de empresa privada. Sin que cada avance particular
contradiga a nosa doutrina, o ritmo ten de axustarse de tal xeito que se
non crebe o equilibrio antre o volumen do servicio púbrico e o da
empresa privada e continúe colectivamente a economía desenrolándose
principalmente baixo o estímulo da iniciativa individual.
Opoñémonos de igual xeito á tendencia
capitalista a concentrar a dirección financieira en poucas máns
permitindo exercer presións eficaces sobre o traballo ou o pequeno
productor deica conseguir a súa destrucción económica. Sobre este
capitalismo básase a inxusticia anticristián da vida económica do
noso tempo.
Nin capitalismo nin socialismo: democracia de
pequenos propietarios e de productores organizados cooperativamente que
teñan da actividade económica un concepto subordinado ao senso moral
dos fins humáns.
PROBLEMA ECONOMICO
Non é de este lugar facer unha exaltación da
transformación que o cooperativismo podía intentar na vida de Galicia
ou catalogar os probremas económicos do noso pobo. Abonda afirmar que a
nosa estructura social descansa na orgaización rural e mariñeira. A
primeira preocupación do noso agrupamento será en todo intre atender
ós fundamentos da vida económica do noso pobo.
INTEGRACION AUTONOMICA
Interpretamos a autonomía, consagrada nun
estatuto con garantías constitucionaes como dereito a organizar e
regular determiñados servicios que afectan á vida interna dun pobo e a
estimular o proceso da súa cultura
propia sin merma da soberanía do Estado a quen se recoñece a facultade
de definir as atribucións políticas dos grupos sociaes que o integran.
Non permitiremos pois que se nos alcume de separatistas tendo unha
posición totalmente nidia.
A doutrina autonomista non esgota a súa
fecundidade na orgaización política da «rexión autónoma», ten de
chegar a vida municipal, o municipio ten de cheo o dereito de rexir
libremente a súa vida económica e a actividade política sin máis
control que o xudicial, pra defensa dos dereitos dos particulares, e o
do cibdadán pol-a orgaización do sufraxio e da intervención na vida
púbrica. E mester borrar o concepto de obrigacións mínimas que se ten
consiñado na nosa lexislación pra sometelo a unha escravitude que
acabóu coa estructura dos núcreos ruraes, coa sua libertade e coa súa
existencia, reducindo o concello a un orgaismo de mera recaudación e de
execución dos servicios que o Estado Ile ordena.
REPUBLICANISMO
Acatamos e defendemos o réxime repubricán do
Estado hespañol. A humanidade vive horas en que o debatir universal do
problema económico toda revolución inda as de propósitos meramente
políticos, teñen consecuencias de trascendencia social. Por eso
condenamos como unha temeridade a dos que intentan un novo período
revolucionario en nome da monarquía, poñendo en perigo a civilización
occidental e cristián. Unha monarquía susténtase do prestixio
histórico e cando non acerta a conservalo i-e sustituída por unha
democracia repubricán non cabe intentar restaurala.
CONVIVENCIA NA GALEGUIDADE
Animanos o esprito da máis ampria comprensión
pra convivir con todol-os partidos galegos e cos seus dirixentes. A
oposición doutrinal non nos fará perder o respeto nos seus homes
desexando a todos, mesmo os adversarios, o máximo acerto na elección
dos seus dirixentes porque na súa hora levarán a representación de
Galicia.
Unha referencia especial ao Partido Galeguista.
Coincidencias fundamentaes de orde ideolóxico, afectos particulares pra
os seus afiliados, aseguran non somentes a cordialidade de hoxe, senón
a formación dun soio frente sempre que sexa preciso actuar na defensa
da nosa terra.
Pontevedra 25 de Mayo do 1395
José
García Vidal
Darío Caramés
José Sesto López |
José
Lino Sánchez
José Filgueira Valverde
José Martínez Tiscar |
|