En
nosa traxetoria polo interior da Península, aínda en terras de
Castela, entramos na provincia de Logroño. Ela está situada no
vértice occidental do vale do río Ebro, constituíndo a rexión da
Rioxa, famosa terra de viñedos. A Rioxa é unha comarca de historia
ilustre. Atópanse aquí as orixes da poesía lírica castelá e a
pasaxe de unha corrente de cultura europea: O Camiño de Santiago de
Compostela. A xeografía da provincia pode perfectamente
recoñecerse en tres partes individualizadas: A Serra, o Vale e a
Ribeira. A serra conserva restos do antergo bosque ; predomina o monte
con plantas aromáticas e medicinais. As serras, cortadas e ásperas,
amosan-nos grande beleza. Logroño é máis unha cidade na ribeira do
Ebro, parecendo surxir dele mesmo. Resulta agradable a disposición das
terras e edificios en rededor da nobre Santa María la Redonda. As
pontes, unha de ferro e outra de pedra, abrazan o río, polo cal pasavan
os peregrinos daquele vello, histórico e glorioso camiño, o Camiño de
Santiago, que ligava as cidades españolas con Roma e a Paris.
A xente
desta provincia ten un temperamento espontaneo, alegre e franco.
A igrexa de
Santiago El Real, con retábulo renacentista, é de unha única nave con
seis pilares. A catedral de Santa María la Redonda amosanos as súas
belas torres barrocas. O Camiño de Santiago deixou moitas marcas
nesta provincia de Logroño. Na Idade Media, a cidade estava formada por
duas ou tres rúas, a Rúa Vella e a Rúa Mayor, nas cais estavan a
igrexa de Santiago El Real e a de Santa María del Palacio. Despois de
pasar pola cidade de Logroño, Navarrete é a próxima estación da rota
xacobea, na mesma calzada que os peregrinos usavan nas súas camiñadas,
aínda se pode ver, nunha cavidade na parede de un antergo palacio, a
imaxe ecuestre do Apóstolo Santiago, existen tamén ruínas de unha
ermida románica. |