|
Viaxei para moi lonxe:
Atravesei os tempos e os mares
ó encontro do agora que nada vale
cando sinto as bágoas dos pesares.
Viaxei para moi lonxe:
Naveguei por unha onda turbulenta
coas velas arqueadas de tanto ventar
no barco da esperanza que alimenta.
Viaxei para moi lonxe:
Atravesei a terra e os ventos xelados,
camiñei polo deserto do furor humano
subindo vereas e montañas onduladas.
Viaxei para moi lonxe:
A ilusión e a esperanza en min non morreu,
eu son un guerreiro loitador e destemido,
loito a carón pola vida que Deus me deu.
Viaxei para moi lonxe:
Con certezas moitas e angustias tantas,
na correnteza da fe acelerada no tempo
que impulsiona e renova as esperanzas. |
BVG
Atrás
Índice de Páxinas
Páxina Seguinte
Ir ao índice de Páxinas