Hoxe, poboamos soños,
amañá, seremos sombra,
a través das fragas.
A vida, é unha parada moi corta, no camiño
da transición existencial.
Os mortos nacen, non morren, no sono real.
Os mundos están trocados.
Moitas veces, temos a ilusión de explicar
o inesplicable.
Cada outono que pasa, fico máis preto do último
outono que está por vir.
Se os homes soubesen meditar nos misterios da vida,
sentirían a complexidade da alma.
Escribir, é soñar as tristezas e alegrías de quen non
puido ou non quixo soñar. |