BVG     Atrás    Índice de Páxinas

A existencia en todo o meu camiño, de un soño dourado e decidido, apesar de unha luz abrumada e hostil, el foi construindo, con lucidez, o meu destino. Tal vez un día sea o fin de unha xornada, —eu sei diso— entorno de min o aire está puro e cristalino. Aceitarei a derradeira luz como parte da vida de unha camiñada. Por unha tarde do meu onte, iluminada, de luz ardente para fría terra, partirei. Voltarei a ser un Ser sen ser e sen pena, sen destino, con vida abrumada. Teño que levar conmigo e camiñar, a remolque, este corpo ó seu destino, á terra que eu naci e vivi un tempo, na esperanza de un novo luar. Ficarei libre de todo o que me acorrentar a este mundo dos seres maquiavélicos e desprezibleis. O que eu nunca tiven, de fato, será o único que me pode quedar.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega