BVG     Atrás    Índice de Páxinas

RISA DE ANTÍA DURME, ANTÍA

(I) Que durma Antía, doce manía do seu avó, cochorocho, cochorocho, que o caracol xa garda os ollos de xirasol, achú chuchuchú, achú chuchuchú. Que durma, durma, que a xoaniña da noite xa conta os dedos da lúa, cochorocho, cochorocho. Que pousen quedas as bolboretas azuis nos ollos da miña nena, achú chuchuchú, achú chuchuchú.

 

 

(II) A miña nena non quere hoxe durmir. Quere coller esa nube que algodona o ceo anil e cabalgándoa viaxar de alegría en alegría. Que non, que hoxe a miña nena durmir non quere, que quere xogar coa luz dos seus ollos, azulear os roibéns e resucitar o día. Hoxe non quere durmir a miña nena. Prefire, con frenesí, tocarlle palmas á vida, axóuxere rosicler, misterio feliz, Antía.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega