Amador Montenegro

(1864 - 1932)

     Amador Montenegro Saavedra viu a luz o 30 de Abril de 1864 en Santiago de Compostela, cidade en que iniciou os estudos de Dereito que finalizaría en Valladolid. Durante anos exerceu a profesión de avogado.
     Na capital lucense fundou a revista A Monteira, onde deu a coñecer once poemas baixo o pseudónimo de Esperanza Roca.
     En 1888 tirou do prelo —acompañada dun prólogo de Pérez Ballesteros— a súa primeira obra poética intitulada Muxenas, que sería reeditada anos despois. A esta obra seguirían Fabulas i epígramas (1892), integrada por vinte e sete composicións, e Fábulas galaico-castellanas, que abrangue corenta e e sete en galego, alén doutras en español.
     Alén da súa condición de poeta, Amador Montenegro cultivou a prosa con varios relatos como "O zorro e o galo", "A primeira consulta", "A picardía dun escribano", "A manda", "Un valente xastre", "O zapateiro rañoso" ou "A casa da Fame", editados a maior parte deles en publicacións periódicas como Galicia, El Eco de Galicia ou A Monteira.
     Membro da Real Academia Galega, foi o primeiro en redixir en galego o seu discurso de ingreso, Alma d'a poesía gallega, contestado igualmente na nosa lingua por Xan Barcia Caballero.
     Amador Montenegro morreu no ano 1932 na cidade de Lugo.