BVG     Atrás

derrotas domésticas debeu ser moi difícil degolar as anguías sen cortar os dedos arrandearte para que non te cubrisen as escamas do ollomol liscar do nó corredío das sabas nas noites opacas que batallas contra os garavanzos medrando disformes na auga     que absurda tarefa escoller lentellas de arroz que impotencia cando o leite fervido vai por fóra inevitablemente e se o batifundo das tixolas non che deixaba oír a música se o teu francés e alemán eran inútiles contra a graxa nos fogóns se os tubos de agua berran como nenos ou gaivotas e     as patacas se pegan no fondo da tarteira nai ¿como é que estás sorrindo nas fotos? *** no máis profundo da cidade rebentando nos muros textos incomprendidos que foron transportados nun envurullo sobre as  cabezas para non mollalos como as costas de camiño no máis profundo traballei cos resineiros acoitelando as fachadas recollendo as negacións que esvaran no zume pagañento ¿sabes por que mutilan as árbores? ¿por que sempre tocos     nunca pólas? é a censura dos sinais dos acenos entre plataneiro e magnolia o recurso de quen se escandaliza na nudez das follas as herbas que procuro medran só no máis profundo á sombra húmida dos autobuses destilan medicinas ou vlenos -cuestión de cantidade- á noitiña cando os xornais se recollen en bandadas case non se distinguen e son moito máis tóxicas tragadas en combinación coas falsidades. *** reunión familiar a primeira noite leveite para a miña cama e tradeáchesme (solsticio    noite e lume debandando) non advertín que metía na cama toda a familia. ensaiando habelencias de morcego demostrabas    trabando no meu colo que teño o sangue azul mentres irmáns nai e pai    tías e avós silandeiramente circaban a cama   beliscaban o meu cu    aloumiñaban as miñas pernas en tanto eu cabalgaba sobre ti atravesabamos espirais de lume   eles criticaban o meu cabelo desguedellado e discutían en alta voz se tiña un peito maior que o outro entraches n amiña casa traendo os teus coitelos afiados e detrás un por un entrou a familia    veleno insípido para quedar desde entón forman parte do mobiliario miran con desaprobación desde o fondo dos espellos ou axexan baixo as sabas familia     marca do coitelo no teu brazo pegada de terra nas uñas

© 2006 Biblioteca Virtual Galega