Nimbos

 

Penélope

 

m1diazcastropenelope.html

                                                       Un paso adiante i outro atrás, Galiza,
                                                       i a tea dos teus sonos non se move.
                                                       A espranza nos teus ollos se esperguiza.
                                                       Aran os bois e chove.

                                                       Un bruar de navíos moi lonxanos
                                                       che estrolla o sono mol como unha uva;
                                                       pro tí envólveste en sabas de mil anos
                                                       i en sonos volves a escoitar a chuva.

                                                       Traguerán os camiños algún día
                                                       a xente que levaron: Deus é o mesmo.
                                                       Suco vai, suco vén, Xesús-María!,
                                                       e toda cousa ha de pagar seu desmo.

                                                       Desorballando os prados coma sono
                                                       o tempo vai de Parga a Pastoriza.
                                                       Vaise enterrando, suco a suco, o Outono.
                                                       Un paso adiante i outro atrás, Galiza!


 

 

 


logoDeputación logoBVG © 2006 Biblioteca Virtual Galega