BVG     Atrás

caderno de bitácora. día 112 da era s. despois de tres lavadoras, dúas fregonas. erradicación do po. comida sa e compra familiar das que obrigan a marcar o piso no ascensor co nariz. a unha hora e media da chegada de lúa (non o satélite terrestre). aaaaaaaaaah. a paz da fin de semana. a este paso axiña a miña nave tomará forma vexetal de tan pacífica que estou ultimamente. no mundo exterior nótase unha atmosfera sumamente estraña. calor abafante. vento do sur. espero que inche ben as velas no camiño de regreso de certas naos. mañá parece que haberá furacán. eu nunca escoito os partes meteorolóxicos, prefiro deixarme sorprender, pero ao final sempre hai alguén do mundo exterior que me informa. hoxe se cadra a paz vén marcada pola pegada que transcende dos meus soños. dos que teño cando durmo, os outros intento controlalos na medida en que me é posible. pero hoxe, no medio da noite, espertei. a nave seguía con velocidade cruceiro sucando a densidade negra. espertei e xa non era capaz de continuar a miña travesía propia pola densidade dos soños. dixen que non faría uso deste recursos, seino, pero non podo evitalo de cando en vez... e era tarde e precisaba durmir. así que descansei a miña mente na idea suave, mol, brandiña, do mariñeiro. simplemente a calma de durmir na súa compaña. unha sesta na horta. ou en calquera lugar da galaxia. unha sesta podería ser algo aceptado pola federación, non me enviarían a xuízo decontado así que limito tamén a miña imaxinación. imaxinei cómo sería a sensación do seu corpo preto do meu. a calideza dos seus brazos, a noite era fría. ou apoiar a cabeza no seu ombreiro para inspliralo e deixarme arrolar pola súa respiración... e quedei durmida. profunda e tranquilamente. antes tivera pesadelos, xa me parecen unha parte inherente ao durmir. pero a partir desa ruptura comecei a soñar. soños que non dou desprendido da realidade, debe ser a disciplina. pois neles aparecía s. máis tamén a súa compañeira de travesía, que no meu soño era unha muller moi alta (isto sei de certo que non era un detalle realista pero eu interprétoo como os debuxos das nenas, que fan máis grandes ás persoas que consideran inalcanzables, moi importantes ou que lles provocan respecto) e guapísima. estabamos na nao de s., aló onde el traballa a reo. ela chegaba e dicía algo, transmitía alegría. logo marchaba e volvía ao cabo dun anaco. s. e mais eu non sei de qué falabamos. só as sensacións físicas eran moi intensas. como pequenos detalles que se destacan dun cadro en cores cálidas e vivas. a súa man na miña. ou logo, no bar ao que algunha vez me despracei con el desde a nao, a calideza do seu corpo preto do meu, moi preto, tanto que me facía preguntarme se estará permitido polas leis sociais... pero a fin de contas era un soño, a quén lle importaban as normas sociais. a min, claro, que nin durmindo supero a disciplina. mais disto s. non debe saber nada. qué embarazoso. sería terrible. esnaquizaría a miña imaxe cabal e disciplinada. terrible. seguro que pensaría que é un horror formar parte dos soños dun ser coma min. porque ás veces pode ser terrible descubrir que temos vida na mente doutras persoas, e as cousas que facemos nela... de feito non sei se é exactamente por este pensamento ou polo meu afán de coidado natural que teño a sensación de que alguén anda fedellando no caderno de bitácora, relendo as anotacións e se cadra arquivádoas nalgures. debo manter unha vixilancia máis estricta. sería a miña perdición que todas estas cousas que revelo con tanto coidado só a min mesma e ás xeracións futuras de habitantes desta nave fosen caer nas mans equivocadas. saberíanse todos os meus pasos, os pasos da nave, sería moi vulnerable. debo rematar aquí as anotacilóns con esta advertencia. aínda quedan funcións por revisar no funcionamento da nave antes de que chegue a grumete lúa. desta vez indicoume por telecomunicador que ten intención de que lle ensine a miña lingua, a súa familia procede do planeta asturien e ela ten interese en comunicarse comigo no idioma da miña nave. verei o que podo facer. fin da anotación

© 2006 Biblioteca Virtual Galega