BVG     Atrás

Era un airiño soave Era un airiño soave que se erguéu pol-a mañán e viña de non se sabe.   Era un recendo de rosas da roseira de ningures, que se metéu pol-a porta.   Era unha cantiga leda que nascía non sei onde e petaba na fiestra.   Era unha gracia sotil que baixaba das estrelas...         ¡Eras tí!

© 2006 Biblioteca Virtual Galega