BVG     Voltar atrás

[..]  As ruas son os escenarios das nosas representacións variadas obras teatrais ás que todos temos acceso, e sen pagar un can parece inclible, pero é así, ninguén quere asistir. As ruas, cheas de mouros ocos. A luz do día, o silencio da noite... A esquerda, a dereita... Flotando no ar... Miran de reollo por non querer mirar. Ninguén quere saber a realidade fanse cegos ante esa cruda palabra. Rincóns infrahumanos que están aí rozando as nosas vidas coas suas mans sucias e frías.               * * * Sabes que o mellor da vida é... que o que sento por ti é... que se morro algún día non chorarei, que se perdo o sorriso non terei medo, que se berro de angustia péchase a lúa, que os teus beizos son bágoas de lava que queiman a pel, se me achego ó teu lado... nada, e nada.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega