Visualizar colaboración

Ti pensas que arelar é o mesmo
ca soñar, mais, os que arelan
queren realidades, non gostan
só dos soños.

Ti, cobarde, metes a Eros no
último caixón da mesita e
xogas con él, lapis en
man, pola noite.

E todo, impenitente soñador,
porque na túa terra sóñase
polas noites... o que non se
fai polo día.

Un poeta en Galicia