Aboio no linde

Ferreiro Real

Respirei os zumes todos deses tempos dourados e escollín a memoria por ilícito presente

 

aboio no linde da pompa de lava laranxa

tan arqueada

enfariñada nos poros de lobo



gutural adagio estouro adentro

e a lámpada tan branquísima?



na humidade



as cousas exactas nos arquitrabes

da memoria e degoxo do lúpulo erotizándome narcisista



o teu amor é unha rubideira

habitándome nos lindes da metáfora
 


logoDeputación logoBVG © 2006 Biblioteca Virtual Galega