Visualizar colaboración

-Se arrincara a negra rosa desta terra xerma,
tí non serías xardín de olvido.
Se arrincara a bela flor,
morrería o sono que se apega ós teus párpados caídos.

Se arrincara a flor da miña vida
qué baleiro me quedaría, sen a luz
que empapara os pétalos escuros e a espiña de esqueletos.

Shhhhh

-Esta noite, roubaeille-las ás ó vento
para que cada mencer,
séquelas bágoas dun cento
de flores que medran nun xardin
de moitas cores...

Despedida