Sen cartos de calzado algún
Lanzareime Mar adentro
A bucar a súa fin
Coa simple escusa de roubarlle
Do seu ventre o seu tesouro
Estacións a pasar sobre min
E dúas caras do meu benquerido amor
Grandeza
Furia con olor a salitre
Sete mares surcados
Coma un tal Barba Vermella
Eu de carne e óso
Carcomido pola vellez do meu cansazo
Ionqui dos seus amenceres
A Rosa dos Ventos a miña
Amante
Fillos deixados en terra
Sen pai
Muller da que xa non lembro nin a
Sabor da súa se
de
Nas miñas veas o sangue extinguiuse
Só queda o Mar da Vida
Que me come día a día
Xa te conquistei, Mar
Ou ti a min
E agora o meu camiño
Está escrito nas estrelas
Non cara o fogar que
Xa non posúo
Só cara a eternidade
Coma ti
|
BVG
Voltar atrás
