Vento

Supoño que non vos chamarei cando precise axuda

Supoño que non vos chamarei cando precise axuda

E supoño que intentarei (de novo) pechar forte os ollos para intentar chorar

E que me deixe de doer a barriga

E logo cantar ou facer a comida e poñer o café a facer e pensar que todo vai ben

Cando xa hai tempo que esquecín que algo podía ir ben

E estar tan apagada por dentro que non sinto que me estou apagando máis

Cando un paseo serve para revivir un pouco

E estás nos bares como na casa

E volves a cidade sen ánimos e quedas durmida no tren e sabes que nada vai cambiar

Quenonimportas

Que posiblemente nunca lle importaches

A el

e que só te utiliza para darche co mazo do bombo na cabeza cando se aburre

e que o mundo é tan falso que non ten remedio

e a veces queres entrar a formar parte dese xogo

E a veces queres odialo todo

e berrar que non vas idolatrar as persoas que se supoñen respetables

Que todo se supón/trata de chupar do bote

E deixar xa de intentar quedar ben sempre, que non se pode e que non penso intentalo nunca

máis/mais

espero deixarte na próxima estación

sen billete que che sirva para voltar e recordarme canto te quixen

E os esforzos por esquecerte e tirarte coma a ese cigaro que xa non quixen fumar

Só por vagancia

No fondo dun buraco escuro no chan que se supón serve para canalizar as augas

Non nos contaron o que pasa realmente

Non che contaron que nada é bonito e o que doe querer

Non o explicaron en ningún libro con debuxiños de cores

E que expresarse costa, coma que os demais comprendan e vexan o que sentimos

E xa vai todo máis alá de ser aceptado, de gustar ou non

Trátase de TODO

E de como unha vez e gracias a ti entendín máis a cidade

Agora só me queda a sopa e Galeano e un catarro que non pasa

E un medo a que te esquezas e me olvide e quede sen nada por dentro

Supoño que é malo matar sensacións

Supoño que segue sendo malo querer acabar contigo

E esganarte en noites de fríomedobocarasposa

Nunca entendiches cantísimo te quixen

A Lúa escondeuse detrás dunha nube para que non nos decataramos de que estaba a rirse denós (outra vez)

E prometinlle a Berenguela que o ía deixar cos dedos cruzados