Gallaecia
Tempo de penuria
cos reises de castela
!oi! Vaia Centuria
Vida escarmentada
polos estranxeiros
que a sacrificar viņeron,
quitandolles a nosa lingua,
pero non o conseguiron
e fuxiron, e fuxiron....
Combatiron falsos estandartes
que unico que procuraban
e roubarlles a sua identidade
As fouces ergueronse
xunto cos soņos perdidos
para lembrar a loita esquecida,
que xunguiu o aceiro coa victoria.
E o pobo esperanzado
xuntouse na batalla
onde as voces clamaban "liberdade"!!!
De pe o berro ceive
impuxose o silenzo opresor!!!
Galicia
Dictadura. opresion
e coma non dispersion.
Culturas asoballadas,
por mor do centralismo
que non queria decatarse
de que estas linguas e pobos,
eran superiores a calquera estado.
Bocas fechadas
Ollos atentos.
Rexurden as pantasmas
volven os longos silenzos
e os bos tempos
fuxen coa identidade.
Pero un longo amencer do 1975
o cacique morreu
e o pobo de norte a sur
esperaba o momento de actuar.
Enton algo descoņecido chegou
invento dos gregos
que a todos convencia
e impartia ledicia
Novos tempos eran chegados
dos que naide quereria fuxir.
Galiza
Seculo Vinte:
presente, pasado e futuro
agora temos nos a palabra.
Traballemos xuntos
polo que realmente somos:
Lideres dun pobo
que loitou nos tempos
para agardar este momento
no cal se erga a bandeira
e se escoite o himno
como triunfo da unidade.
Obreiros e intelectuais
estudantes e veterans
todos baixo un mesmo nome
Non esquezamos que somos
as nosas orixes son mais fortes
que calquera capital.
Os pasos firmes
forman o futuro
As ideas vellas
tornan o pasado
Os rostros fatigados
deteņennos no presente
Ti decides o que queres
Galiza agarda a tua resposta.
"ĄO pobo unido xamais sera vencido"!
|