Sempre tiven algo:
tan presente e latente
que a min me sume
nalgo infinito
Agora non teño nada:
tan profundo e infimo
que a min me rompe
nalgo subito
(eres ti)
Loito contra ti
que fechas o futuro
asi coma me das serenidade
neste camiño a ningures
Os meus beizos notante
e agradalles saber
que sempre me acompañas
agas cando todo se vira
Ás veces me invades
cando non te preciso
e logo doume conta
pero xa fuxiches.
Non hai que mellor explicacion
ca que ti me das sempre
Pese a calar e otorgar
prefirote a ti
que as verbas desfeitas
que non saben o que din.
Ti, compañeiro da soidade
tamen o es de moitos
que non saben que dicir
ou tan prefiren
que ti os guies.
(compañeiro do home, sempre seras)
|
BVG
Voltar atrás
