JOÁN DE REQUEIXO [B 1289 / V 896]
Foi eu,
madr', en romaría a Faro con meu amigo e venho del namorada por quanto
falou comigo, ca mi jurou que
morría por mí, tal ben mi quería!
Leda
venho da ermida e desta vez leda serei, ca falei con meu amigo, que
sempre muito desejei, ca mi jurou que
morría por mí, tal ben mi quería!
Du
m'eu vi con meu amigo vin leda, se Deus mi perdón, ca nunca lhi cuid'a
mentir, por quanto m'el diss'entón, ca mi
jurou que morría por mí, tal ben mi
quería.
JOÁN GARCÍA [B 846 / V 432]
A meu amigo, que eu
sempr'amei, des que o vi, mui máis ca min nen al foi outra dona veer por
meu mal, mais eu, sandía, quando
m'acordei, non soub'eu al en que me del
vengar, senón chorar quanto m'eu quis
chorar.
Mai-lo amei ca min nen outra ren, des que o vi, e foi m'ora
fazer tan gran pesar que houver'a morrer, mais eu, sandía, que lhe fiz por
én? Non soub'eu al en que me del
vengar, senón chorar quanto m'eu quis
chorar.
Sab'ora Deus que no meu coraçón nunca ren tiv'eu eno seu
logar e foi-mi ora fazer tan gran pesar, mais eu, sandía, que lhe fiz
entón? Non soub'eu al en que me del
vengar, senón chorar quanto m'eu quis
chorar.
JOÁN GARCÍA DE GUILHADE [B 741 / V 342]
Treides
todas, ai amigas, comigo veer un home muito namorado que aquí jaz cabo nós
mal chagado e, per'hoj'ha muitas coitas
consigo, non quer morrer, por non pesar del
alguén que lh'amor ha, mais el muit'ama
alguén.
Ja x'ora el das chagas morrería, se non foss'o grand'amor
verdadeiro; preçade sempr'amor de cavaleiro, ca el de pran sobr'aquesto
perfía, non quer morrer, por non pesar del
alguén que lh'amor ha, mais el muit'ama
alguén.
Lealment'ama Joán de Guilhade e de nós todas lhi seja
loado e Deus lhi dé da por que o faz grado, ca el de pran con mui gran
lealdade, non quer morrer, por non pesar del
alguén que lh'amor ha, mais el muit'ama
alguén.
JOÁN GARCÍA DE GUILHADE [B 743 / V
345]
Quer'eu, amigas, o mundo loar por quanto ben mi Nostro Senhor
fez: fez-me fremosa e de mui bon prez, ar faz-mi meu amigo
muit'amar: aqueste mundo x'ést'a melhor
ren das que Deus fez a quen el i faz
ben.
O paraíso bõo x'é, de pran, ca o fez Deus, e non digu'eu de
non, mai-los amigos, que no mundo son, e amigas muit'ambos lezer
han: aqueste mundo x'ést'a melhor
ren das que Deus fez a quen el i faz
ben.
Querría-m'eu o paraís'haver, des que morresse, ben come quen
quer, mais, poi-la dona seu amig'oer e con el pode no mundo
viver, aqueste mundo x'ést'a melhor
ren das que Deus fez a quen el i faz
ben.
E quen aquesto non tever por ben ja nunca lhi Deus dé en ele
ren.
JOÁN GARCÍA DE GUILHADE [B 746 / V
348]
Vistes, mias donas, quando noutro día o meu amigo comigo
falou, foi mui queixos'e, pero se queixou, dei-lh'eu entón a cinta que
tragía, mais el demanda-m'or'outra folía.
E vistes (que nunca, nunca
tal visse!) por s'ir queixar, mias donas, tan sen guisa, fez-mi tirar a
corda da camisa e dei-lh'eu dela ben quanta m'el disse, mais el demanda-mi
al, que non pedisse.
Sempr'haverá don Joán de Guilhade, mentr'el
quiser, amigas, das mias dõas, ca ja m'end'el muitas deu e mui bõas, des i
terrei-lhi sempre lealdade, mais el demanda-m'outra torpidade.
JOÁN GARCÍA DE GUILHADE [B 751/V 354]
Diss', ai amigas, don
Jan García que, por mi non pesar, non morría; mal baratou, porque o
dizía, e por est'o faço morrer por mí, e
vistes vós o que s'enfengía: demo lev'o
conselho que ha de si.
El disse ja que por mí trobava, ar enmentou-me,
quando lidava; seu dano fez que se non
calava, e por est'o faço morrer por
mí: sabedes vós o que se gabava: demo lev'o
consellho que ha de si.
El andou por mí muito trobando e quant'havía
por mí o dando, enas lides me ía
enmentando, e por est'o faço morrer por
mí, pero se muito andava gabando: demo lev'o
conselho que ha de si.
JOÁN GARCÍA DE GUILHADE [B 753 / V
356]
Chus mi tarda, mias donas, meu amigo que el migo posera e
crece-m'end'üa coita tan fera que non hei o cor
migo e jurei ja que, ata que o
visse, que nunca ren dormisse.
Quand'el
houv'a fazer a romaría, pos-m'un día talhado que veesse e non ven, mal
pecado! hoje se compre o día. e jurei ja
que, ata que o visse, que nunca ren
dormisse.
Aquel día que foi de mí partido el mi jurou chorando que
verría, e pos-mi praz'e quando; ja o praz'é
saído, e jurei ja que, ata que o
visse, que nunca ren
dormisse.
JOÁN GARCÍA DE GUILHADE [B 754 / V 357]
Cada que
ven o meu amig'aquí diz-m', ai amigas, que perde o sén por mí e diz que
morre por meu ben, mais eu ben cuido que non
ést'assí, ca nunca lh'eu vejo morte
prender nen o ar vejo nunca
ensandecer.
El chora muito e filha-s'a jurar que é sandeu e quer-me
fazer fis, que por mí morr'e, pois morrer non quis, mui ben sei eu que ha
ele vagar, ca nunca lh'eu vejo morte
prender nen o ar vejo nunca
ensandecer.
Ora vejamos o que nos dirá, pois veer viv'e pois sandeu
non for; ar direi-lh'eu: «Non morrestes d'amor?» mais ben se quite de meu
preito ja, ca nunca lh'eu vejo morte
prender nen o ar vejo nunca
ensandecer.
E ja máis nunca mi fará creer que por mí morre, ergo se
morrer.
JOÁN GARCÍA DE GUILHADE [B 755 / V 358]
Per boa
fe, meu amigo, mui ben sei eu que m'houvestes grand'amor e
estevestes mui gran sazón ben comigo, mais vede-lo que vos
digo: ja
çafou.
Os grandes nossos amores, que mí e vós sempr'houvemos, nunca
lhi cima fezemos, coma Brancafrol e Flores, mais tempo de
jogadores ja
çafou.
Ja eu falei en folía con vosqu'e en gran cordura e en sén e
en loucura quanto durava o día, mais est', ai don Jan
García, ja
çafou.
E dessa folía
toda ja
çafou, ja çafad'é pan de
voda, ja
çafou!
JOÁN GARCÍA DE GUILHADE [B 777 / V 360]
Fez meu
amigo gran pesar a mí e, pero m'el fez tamanho pesar, fezestes-me-lh',
amigas, perdoar e chegou hoj'e dixi-lh'eu
assí: «Viínde ja, ca ja vos
perdoei, mais pero nunca vos ja ben
querrei».
Perdoei-lh'eu, mais non ja con sabor que eu houvesse de lhi
ben fazer, e el quis hoj'os seus olhos merger, e dixi-lh'eu: «Olhos de
traedor, viínde ja, ca ja vos
perdoei, mais pero nunca vos ja ben
querrei».
Este perdón foi de guisa, de pran, que ja máis nunca
mig'houvess'amor, e non ousava viír con pavor, e dixi-lh'eu: «Ai cabeça de
can, viínde ja, ca ja vos
perdoei, mais pero nunca vos ja ben
querrei».
JOÁN GARCÍA DE GUILHADE [B 785 / V
369]
Foi-s'ora d'aquí sanhudo, amiga, o voss'amigo. Amiga,
perdud'é migo. e, pero migu'é perdudo, o traedor
conhoçudo acá
verrá, cá
verrá, acá
verrá.
Amiga, desemparado era de vós e morría. Sodes, amiga,
sandía; non foi end'el mui coitado, mais ele, mao seu
grado, acá
verrá, cá
verrá, acá
verrá.
Amiga, con lealdade, dizen que anda morrendo. Vó-lo
andades dizendo, amiga, est'é verdade, mai-lo que chufan
Guilhade acá
verrá, cá
verrá, acá
verrá.
JOÁN GARCÍA DE GUILHADE [B 787 / V 371]
Veestes-me,
amigas, rogar que fale con meu amigo e que o avenha migo, mais
quero-m'eu dele quitar, ca, se con el algüa ren
falar, quant'eu falar con cabeça de
can logo o todas saberán.
Cabeça de can
perdudo é, pois non ha lealdade; con outra fala én; Guilhade é traedor
conhoçudo, e por est', amigas, sei que tudo
quant'eu falar con cabeça de
can logo o todas saberán.
E, se lh'eu
mias dõas desse, amigas, como soía, a toda-lo el diría e al quanto
lh'eu dissesse e fala, se a con el
fezesse: quant'eu falar con cabeça de
can logo o todas saberán.
JOÁN LÓPEZ DE ULHOA [B 695 / V
296]
Oí ora dizer que ven meu amigo, de que eu hei mui gran
queixum'e haverei, se m'el mentir por üa
ren: como pod'aquesto
fazer, poder sen mí tanto
morar, u mi non podesse falar?
Non
cuidei que tan gran sazón el podesse per ren guarir sen mí e, pois que o
eu vir, se mi non disser logu'entón: como
pod'aquesto fazer, poder sen mí tanto
morar, u mi non podesse
falar?
Perder-m'-á, se o non souber, que terra foi a que achou, u
el sen min tanto morou, se mi verdade non
disser: como pod'aquesto
fazer, poder sen mí tanto
morar, u mi non podesse
falar?
JOÁN LÓPEZ DE ULHOA [B 698 / V 299]
Eu fiz mal sén,
qual nunca fez molher, pero cuidei que fazía bon sén do meu amigo, que mi
quer gran ben, e mal sén foi, pois m'el tan gran ben
quer, que o tive sempr'en desdén e
non pod'el saber ren do meu coraçón.
Ca
nunca de mí pod'entender al e con essa coita se foi d'aquí e fiz mal sén,
nunca tan mal sén vi, porque o fiz, e acho-m'ende
mal, que o tive sempr'en desdén e
non pod'el saber ren do meu coraçón.
Por
lhi dar coita, por sabé-lo seu coraçón ben, que eu sabía ja, m'encobrí
demais; sempre ja será mal pera mí, ca mal o per fiz
eu, que o tive sempr'en desdén e
non pod'el saber ren do meu
coraçón.
JOÁN LÓPEZ DE ULHOA [B 700 / V 301]
Eu nunca dormio
nada, cuidand'en meu amigo; el que tan muito tarda, se outr'amor ha
sigo, ergo o meu,
quería morrer hoj'este día.
E cuid'en
esto sempre; non sei que de mí seja; el que tan muito tarda, se outro
ben deseja, ergo o meu,
quería morrer hoj'este día.
Se o faz,
faz-mi torto e, par Deus, mal me mata el que tan muito tarda, se rostro
outro lho cata, ergo o meu,
quería morrer hoj'este día.
Ca meu dano
sería de viver máis un día.
JOÁN MÉNDIZ DE BRITEIROS [B 865 /
V 451]
Deus, que leda que m'esta noite vi, amiga, en un sonho que
sonhei! Ca sonhava, en como vos direi, que me dizía meu
amig'assí: «Falade mig', ai meu lum'e meu
ben!».
Non foi no mundo tan leda molher en sonho, nen no podía
seer, ca sonhei que me veera dizer aquel que me milhor que a si
quer: «Falade mig', ai meu lum'e meu
ben!».
Des que m'espertei, houvi gran pesar, ca en tal sonho havía
gran sabor, con o rogar-me, por Nostro Senhor o que me sabe máis que si
amar: «Falade mig', ai meu lum'e meu
ben!».
E, pois m'espertei, foi a Deus rogar que me sacass'aqueste
sonh'a ben.
JOÁN MÉNDIZ DE BRITEIROS [B 866 / V 452]
Ora
vej'eu que non ha verdade en sonh', amiga, se Deus me perdón; e quero-vos
logo mostrar razón, e vedes como, par
caridade: sonhei, muit'ha, que veera meu
ben e meu amigu'e non veo, nen ven.
Ca
non ha verdade nemigalha en sonho, nen sol non é ben nen mal, e eu nunca
ende creerei al, porque, amiga, se Deus me
valha, sonhei, muit'ha que veera meu
ben e meu amigu'e non veo, nen ven.
Per
min, amiga, entend'eu ben que sonho non pode verdade seer, nen que m'er
pode ben nen mal fazer, porque, amiga, se Deus ben mi
dé, sonhei, muit'ha, que veera meu
ben a meu amigu'e non veo, nen ven.
E,
pois se foi meu amigu'e non ven, meu sonh', amiga, non é mal nen
ben.
|