NUNO FERNÁNDEZ [Torneol?] [B 642 / V 243]
Aquí
vej'eu, filha, o voss'amigo, o por que vós baralhades
migo, delgada.
Aquí vejo, filha, o que
amades, o por que vós migo
baralhades, delgada.
O por que vós
baralhades migo quero-lh'eu ben, pois é
voss'amigo, delgada.
O por que vós migo
baralhades quero-lh'eu ben, poi-lo vós
amades, delgada.
NUNO FERNÁNDEZ
[Torneol?] [B 644 / V 245]
Que coita tamanha hei a sofrer por amar
amigu'e non o veer, e pousarei so-lo
avelanal.
Que coita tamanha hei endurar, por amar amigu'e non lhi
falar, e pousarei so-lo avelanal.
Por
amar amigu'e non o veer, nen lh'ousar a coita que hei
dizer, e pousarei so-lo avelanal.
Por
amar amigu'e non lhi falar, nen lh'ousar a coita que hei
mostrar, e pousarei so-lo avelanal.
Nen
lh'ousar a coita que hei dizer e non mi dan seus amores
lezer, e pousarei so-lo avelanal.
Nen
lh'ousar a coita que hei mostrar e non mi dan seu amores
vagar, e pousarei so-lo
avelanal.
NUNO FERNÁNDEZ [Torneol?] [B 645 / V 246]
Vi eu, mia
madr', andar as barcas eno mar, e moiro-me
d'amor.
Foi eu, madre, veer as barcas eno
ler, e moiro-me d'amor.
As barcas eno
mar e foi-las aguardar, e moiro-me
d'amor.
As barcas eno ler e foi-las
atender, e moiro-me d'amor.
E foi-las
aguardar e non o pud'achar, e moiro-me
d'amor.
E foi-las atender e non o pudi
veer, e moiro-me d'amor.
E non o achei
i, o que por meu mal vi, e moiro-me
d'amor.
............................................. ............................................. ..........................................
NUNO FERNÁNDEZ [Torneol?] [B 648 / V 249]
Dizede-m'ora,
filha, por santa María: qual é o voss'amigo que mi vos
pedía? Madr', eu
amostrar-vo-lo-ei.
Qual é o voss'amigo que mi vos pedía? Se mi o vós
mostrassedes, gracir-vo-lo-ía. Madr', eu
amostrar-vo-lo-ei.
Se mi o vós amostrardes, gracir-vo-lo-ía, e
direi-vo-l'eu logo en que s'atrevía. Madr', eu
amostrar-vo-lo-ei.
NUNO PÉREZ SANDEU [B 800 / V 384]
Ai,
filha, o que vos ben quería aquí o jurou noutro
día, e pero non xe vos vëo veer. Ai, madre,
de vós se temía, que me soedes por el mal
trager.
O que por vós coitad'andava ben aquí na vila
estava, e pero non xe vos vëo veer. Ai,
madre, de vós se catava, que me soedes por el
mal trager.
O que por vós era coitado aquí foi hoj'o
perjurado, e pero non xe vos vëo
veer. Madre, por vós non foi ousado, que me
soedes por el mal trager.
NUNO PORCO [B 1127 / V 719]
Irei a
lo mar veé-lo meu amigo: pregunta-lo-ei se querrá viver
migo. E vou-m'eu namorada.
Irei a lo mar
veé-lo meu amado: pregunta-lo-ei se fará meu
mandado. E vou-m'eu
namorada.
Pregunta-lo-ei por que non vive migo, e direi-lh'a coita'n
que por el vivo. E vou-m'e
namorada.
Pregunta-lo-ei por que m'ha despagado, e si mi assanhou a
tort'endõado. E vou-m'eu
namorada.
NUNO TREEZ [B 1202 / V 807]
Non vou eu a San
Clemenço orar e faço gran razón, ca el non mi tolhe a coita que trago no meu
coraçón, nen mi aduz o meu
amigo, pero lho rogu'e lho digo.
Non vou
eu a San Clemenço nen el non se nembra de mí, nen mi aduz o meu amigo, que
sempr'amei, des que o vi, nen mi aduz o meu
amigo, pero lho rogu'e lho digo.
Ca, se
el me adussesse o que me faz penad'andar, nunca tantos estadaes arderan ant'o
seu altar; nen mi aduz o meu
amigo, pero lho rogu'e lho digo.
Ca, se
el me adussesse o por que eu moiro d'amor, nunca tantos estadaes arderan
ant'o meu senhor, non mi aduz o meu
amigo, pero lho rogu'e lho digo.
Pois eu
en mia voontade de o non veer son ben fis; que porrei par caridade ant'el
candeas de París? Non mi aduz o meu amigo, pero lho rogu'e lho
digo.
En mi tolher meu amigo filhou comigo perfía, por end'arderá, vos
digo, ant'el lume de bogía, non mi aduz o meu
amigo, pero lho rogu'e lho digo.
PAE
CALVO [B 1237 / V 842]
Foi-se o meu perjurado e non m'envía
mandado. Deseja-lo-ei.
Ai madr', o que
ben quería foi-s'ora d'aquí sa
vía. Deseja-lo-ei.
E non m'enviou
mandado; de Deus lhi seja
buscado. Deseja-lo-ei.
Pois mandado non
m'envía, busque-lho Santa
María. Deseja-lo-ei.
PAE DE CANA [B
934 / V 522]
Amiga, o voss'amigo soub'eu que non mentiría, pois que
o jurad'havía que veesse; mais vos digo que
ha de vós mui gran medo, porque non veo máis
cedo.
E rogou-m'el que vos visse e vos dissesse mandado, que non
era perjurado; e vedes al que mi disse: que
ha de vós mui gran medo, porque non veo máis
cedo.
E rogo-vos, ai amiga, que bõa ventur'hajades, que muito lho
gradescades, pois m'el roga que vos diga que
ha de vós mui gran medo, porque non veo máis
cedo.
PAI GÓMEZ CHARINHO [B 817 / V 401]
As frores do meu
amigo briosas van no navío E van-se as
frores d'aquí ben con meus amores! Idas son
as frores d'aquí ben con meus amores!
As frores do meu
amado briosas van eno barco! E van-se as
frores d'aquí ben con meus amores! Idas son
as frores d'aquí ben con meus amores!
Briosas van no navío pera
chegar ao ferido. E van-se as frores d'aquí
ben con meus amores! Idas son as
frores d'aquí ben con meus amores!
Briosas van eno barco pera
chegar ao fossado. E van-se as frores d'aquí
ben con meus amores! Idas son as
frores d'aquí ben con meus amores!
Pera chegar ao ferido, servir
mí, corpo velido. E van-se as frores d'aquí
ben con meus amores! Idas son as
frores d'aquí ben con meus amores!
Pera chegar ao fossado, servir
mí, corpo loado. E van-se as frores d'aquí
ben con meus amores! Idas son as
frores d'aquí ben con meus amores!
PAI GÓMEZ CHARINHO [B 838 / V
424]
Disseron-m'hoj', ai amiga, que non é meu amig'almirante do
mar, e meu coraçón ja pode folgar e dormir ja; e por esta
razón, o que do mar meu amigo
sacou saque-o Deus de coitas, ca
jogou
mui ben a mí, ca ja non andarei triste por vento que veja
fazer, nen por torment'ar non hei de perder o sono, amiga; mais, se foi
el-Rei o que do mar meu amigo
sacou, saque-o Deus de coitas, ca
jogou
mui ben a mí, ca ja cada que vir algún home de fronteira
chegar, non hei medo que me diga pesar; mais, porque m'el fez ben, sen lho
pedir, o que do mar meu amigo
sacou saque-o Deus de coitas, ca
jogou.
PAI GÓMEZ CHARINHO [B 843 / V 429]
Ai Santiago, padrón
sabido, vós mi adugades o meu amigo! Sobre
mar ven quen frores d'amor ten: mirarei, madre,
as torres de Geén.
Ai, Santiago, padrón provado, vós mi adugades o meu
amado! Sobre mar ven quen frores d'amor
ten! mirarei, madre, as torres de
Geén.
PAI SOÁREZ DE TAVEIRÓS [B 638 / V 239]
O meu amigo que
mi dizía que nunca máis migo vivería, par
Deus, donas, aquí é ja.
Que muito m'el havía jurado que me non visse;
mais, a Deus grado, par Deus, donas, aquí é
ja.
O que jurava que me non visse, por non seer todo quant'el
disse, par Deus, donas, aquí é
ja.
Melhor o fezo ca o non disse: par Deus, donas, aquí é
ja
PEDRO AMIGO DE SEVILHA [B 1211 / V 816]
Moir', amiga,
desejando meu amigu', e vós no vosso mi falades e non posso estar
sempr'en esto falando. Mais queredes falar
migo? Falemos no meu amigo.
Queredes que
toda vía eno voss'amigo fale vosqu'e, se non, que me cale, e non
poss'eu cada día. Mais queredes falar
migo? Falemos no meu amigo.
Amiga,
sempre queredes que fale vosqu'e falades no voss'amigu'e cuidades que
poss'eu; non o cuidedes. Mais queredes falar
migo? Falemos no meu amigo.
Non havedes
d'al coidado, sol que eu vosco ben diga do voss'amigu'e, amiga, non
poss'eu, nen é guisado. Mais queredes falar
migo? Falemos no meu amigo.
PEDRO
AMIGO DE SEVILHA [B 1214/V 819]
Un cantar novo d'amigo querrei agora
aprender que fez ora meu amigo e cuido
logu'entender no cantar que diz que
fez por mí, se o por min fez.
Un cantar
d'amig'ha feito e, se mi o disser alguén dereito, como el é
feito, cuid'eu entender mui ben no cantar
que diz que fez por mí, se o por min
fez.
O cantar éste mui dito, pero que o eu non sei, mais, pois mi o
houveren dito, cuid'eu que entenderei no
cantar que diz que fez por mí, se o por min
fez.
PEDRO AMIGO DE SEVILHA [B 1216 / V 821]
Par Deus, amiga,
podedes saber como podesse mandad'enviar a meu amigo, que non ha
poder de falar migu'e morr'én con pesar? E, ben vos digo, se el
morr'assí, que non viverei ja máis des alí.
Amiga, sei ben que non
pod'haver meu amig'arte de migo falar e houv'eu art'e figi-lhe
fazer por outra dona un mui bon cantar; e, pois por aquela dona
trobou, cada que quis, sempre migo falou.
O meu amigo non é
trobador, pero tan grand'é o ben que m'el quer que filhará outra
entendedor e trobará, pois que lho eu disser; mais, amiga, per quen o
saberá que lho eu mando, ou quen lho dirá?
Eu, amiga, o farei
sabedor que, tanto que el un cantar fezer por outra dona e pois por seu
for, que falará vosco, quando quiser; mais ha mester de lho fazer el
ben creent'e vós non o ceardes én.
Amiga, per ceos e quant'eu
hei de mal, máis nunca o ja cearei.
Mester vos é, cá vo-lo
entenderán se o ceardes, e guardar-vos-an.
PEDRO AMIGO DE SEVILHA
[B 1218 / V 823]
Dizede, madre, por que me metestes en tal prisón e
por que mi tolhestes que non possa meu amigo veer? Porque, filha, des que
o vós conhocestes nunca punhou ergu'en mi vos tolher.
E sei, filha,
que vos trag'enganada con seus cantares, que non valen nada, que lhi podía
quen-quer desfazer. Non dizen, madr', esso, cada pousada, os que trobar
saben ben entender.
Sacade-me, madre, destas paredes e veerei meu
amigu'e veredes que logo me met'en vosso
poder. ..................................................................... nen
m'ar venhades tal preito mover,
ca sei eu ben qual preito vos el
trage e sodes vós, filha, de tal linhage que devía vosso servo
seer. Coidades vós, madre, que é tan sage que podess'el comigu'esso
põer?
Sacade-me, madre, destas prijões, ca non havedes de que vos
temer.
Filha, ben sei eu vossos corações, ca non queren gran pesar
atender.
PEDRO EANES SOLAZ [B 828 / V 414]
Dizía la ben
talhada: «Agora viss'eu, penada, ond'eu amor
hei».
A ben talhada dizía: «Penada, viss'eu un
día ond'eu amor hei.
Ca, se o viss'eu,
penada, non sería tan coitada, ond'eu amor
hei.
Penada, se o eu visse, non ha mal que eu
sentisse, ond'eu amor hei.
Quen lh'hoje
por mí dissesse que non tardass'e
veesse ond'eu amor hei.
Quen lh'hoje por
mí rogasse que non tardass'e chegasse ond'eu
amor hei».
PEDRO EANES SOLAZ [B 829 / V 415]
Eu, velida, non
dormía, lelia doura, e meu amigo
venía, edoi lelia doura!
Non dormía e
cuidava, lelia doura, e meu amigo
chegava, edoi lelia doura!
E meu amigo
venía, lelia doura, e d'amor tan ben
dizía edoi lelia doura!
E meu amigo
chegava, lelia doura, e d'amor tan ben
cantava, edoi lelia doura!
Muito desejei
amigo, lelia doura que vos tevesse
comigo, edoi lelia doura!
Muito desejei
amado, lelia doura, que vos tevesse a meu
lado, edoi lelia doura!
Leli leli, par
Deus, leli, lelia doura, ben sei eu quen non
diz leli, edoi lelia doura!
Ben sei eu
quen non diz leli, lelia doura, demo x'é
quen non diz lelia, edoi lelia
doura!
PERO DA PONTE [B 831 / V 417]
Vistes, madr', o
escudeiro que m'houver'a levar sigo? Mentí-lh'e vai-mi sanhudo, mia
madre, ben vo-lo digo: Madre, namorada me
leixou, madre, namorada mi ha
leixada madre, namorada me
leixou.
Madre, vós que me mandastes que mentiss'a meu amigo, que
conselho mi daredes ora, poi-lo non hei
migo? Madre, namorada me
leixou, madre, namorada mi ha
leixada, madre, namorada me
leixou.
Filha, dou-vos por conselho que, tanto que vos el
veja, que toda ren lhi façades, que vosso pagado
seja: Madre, namorada me
leixou madre, namorada mi ha
leixada, madre, namorada me leixou.
Pois
escusar non podedes, mia filha, seu gasalhado, des oimais eu vos
castigo que lh'andedes a mandado: Madre,
namorada me leixou, madre, namorada mi ha
leixada, madre, namorada me leixou
|