BVG     Atrás    Índice de Páxinas

[p. 48] COITAS D'A EMIGRACION.

ALÓ en Montevideo un galleguiño Recibíu unha carta d'a sua nai, Abriuna, leeu e diulle un bico tenro, E volveuna bicar. Mirou dempois de cara pra Galicia E viu, o mar, o ceo, e nada mais, Y'atopándose soilo, chorou triste, E volveu a chorar. Tiña aquel home, que pouquiño a pouco Morreria de cóitas e pesar, Aas n'o pensamento, mais non tiña Aas n'o corpo pra poder voar. ¡Ay d'o paxáro que n'o inverno emigra, Ledo d'aquil que volve pol'o vran! ¡Ay d'o que deixa a terra onde nacera Pra non vela xa mais!!

© 2006 Biblioteca Virtual Galega