BVG     Atrás    Índice de Páxinas

[p. 37]      O porqué foi ¿quen o sabe? 'O menos notícea sérea Non teño; mais certo día Reñeron pés e cabeza: «Eu son quen mando, berraba A segunda, con fachenda, D'o corpo todos os membros Préstanm' homild' obedéncea.» Movéronse maus e brazos, Estámago, peito e pernas; Pro agoantaron caladiños Os ensultos d' a cabeza, Quizáis por vella costume, Quizáis porque máis de cerca Vendo as cousas, contempraban As verdades que s' encerran [p. 38] N-aquelas palabras, ou Por xuzgaren con máis céncea, Mais os pés (os máis humildes D'os membros qu'o corpo encerra) Dixeron: «nós dend' agora Non queremos obedéncea Prestar á quen de tal xeito Nos provoca, con que veñan Sobre nós cantos castigos Mandar d'aló enriba queiran.» Y-en efeuto, despromado O corpo deu todo en terra, E mentras que por estaren D'o chan ambos pés máis cerca Nada sofriron, en troques Quedou partid'a cabeza.                   —      Quitar calquera xa pode D' esta fabul' a secoéncea, Tendo en conta que causaron Soil' os pés a ruina enteira De tod' o corpo, e que foi A máis mancad' a cabeza.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega