[p. 45]
Un valente, que gala
Facer soía
D'a súa forza, empeñado
S' hachaba un día
Y-unha cadea,
Co-as súas própeas tan soilo
Quiría rompel-a.
N-un rincullo tirada,
Cuas' esquencida,
Ferrollent' alcontrábase
Alí unha lima,
Que d' este modo
S' espricou cando d'o home
Víu os esforzos:
[p. 46]
«Si de mín te valeses,
Quizáis axiña
O qu' en vano pretendes
Consiguirías;
Que moitas veces,
O qu' as forzas, non poden,
As mañas vencen.»
Mais soberbo y-altivo,
A estas palabras
D' a lim' aquél responde
Con unha marra
Pegando enriba
Tal golpe, qu' o estromento
Todo esnaquiza.
Mais á pouco, a impoténcea.
Considerando,
Busc' a lima con ánsea,
Pro busca en vano;
Qu' así socede
'O qu' en temp' oportuno
Desprécea ô debre.
|