BVG     Atrás    Índice de Páxinas

[p. 53]      De certo castiro N-a pola máis alta, De presa facía Súa tea unha araña, Y-ô, pé d' aquel arbre, A xeito de casa, Seu tobo un conexo Tamén frabicaba.      Un día, tan cedo Qu' apenas a y-alba Por riba d'os montes Seu rostro amosaba, Entrambos viciños Trabaron palabra: [p. 54] —O qu' é, bon conexo,  Si ben arreparas,  A d'o alto dicía  Con voz destemprada, Tan baixo t' alcontras Como eu estou alta. Tí fozas n-a terra  Y-a vida qu' arrastras Non ten d' atrautivos, Afellas, migalla, E sempr' antre sustos, Sin paz e con ánseas, Non vives tranquilo Nin unha somana. Eu teño d' os albres N-a parte máis alta A casa, e rispiro D' as brisas máis sanas, Os prácidos cheiros Qu' arrouban âs auras, Y-as frores d' os campos Que miro cercanos Y-ôs homes contempro, [p. 55] Qu' en vano s' afanan, Y-ôs bois que n-o xugo De cansos abafan, E ríome d' éles Moi ben recreada, Pois nada m' importa Que froitos non haxa, Que leve as cosechas O sol ou a xeada, A falta de regos Ou ben sobra d' augas.»      O bon d'o conexo Qu' ouvira e calara, Namentras aquel-a Cal vimos falaba, As berzas deixando, Que ledo rumeaba. Tres centas mil moecas Facendo co-a cara, Poñéndose séreo, Contéstalle:                  —Vaya Qu' afellas s' esprica, [p. 56] Siñora madama. Eu ando, non minte, D'a parte máis baixa, Non durmo tranquilo, Nin teño de calma Siquera un istante, Qu' a pel m' ameazan, D'os homes a argúcea, D'os cás a dentamia, Mais noxo non deben De termo, pois falan De mín e desexan Comerme, si cadra; Y-así vou vivindo, Pois sei que se pasa Millor, si conforme S'está co-a disgrácea. En troques, vostede, Si sobe tan alta, E porque lixando Vai todo co-a baba E vive-tan soilo De líos e trampas, [p. 57] D'o sangue que zuga 'As moscas, qu' incautas, Voando tropezan N-as redes que ll' arma.      Pensando mil veces N-a hestórea contada, Compar' ô conexo D' o conto á esa casta D' ilotas, d' escravos, Sin duda d' PARIAS, Que levan às costas D' o Estadol-as cargas; Y-en troques, afellas, Paresme qu' a araña A certas presoas Qu' eu calo, ritrata, Que s' altas se poñen, Si viven moi altas, E soilo lixando C' o cuspe d' a infámea Y-o honor y-o decoro Vendendo co-a y-alma,

© 2006 Biblioteca Virtual Galega