BVG     Atrás    Índice de Páxinas

[p. 53]           A SESTA      Ard' o sol n-os altos ceos y-os abrasadores rayos vals e montes e lugares cobren de polvo dourado. Os avesouros non zoan, durm' a bris' antr' os carballos y-antr' as frondas escondidos tamen dormen os paxaros. Mainiña, mainiñamente, un regatiño pasando vai antr' as herbas miudas y-antr' os pequenos follatos, e non murmuxa xiquera, deslizase tan calado como se tuvera medo de qu' os romores mais brandos [p. 54] espertan a natureza que repousa descansando. Non se ve pol-os outeiros nin unha ovella ni-un año, nin unha vaquiña soila andar pacendo n-os prados.      ¡Hora d' a sesta tranquía! ¡Hora de doce descanso en que todo cal' e dorme n-a soedade d' os campos! Hora en qu' o probe labrego, cheo de fame e traballo, soña c' unha gran fartura baix' a sombra d' un castaño: ¡mil veces bendita sexas! que n-o teu sosego santo das á tan negros pesares, c' os teus praceres soñados unha tregoa de ventura d' enxamais sentid' encanto.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega