Poesía última de Amor e Enfermidade

Páxina Anterior

2. Luz e sombras de amor resucitado (1995): VII.

Páxina Seguinte

m2loispereiropoesiaultima002.html
(Tantos anos que non me observaba
unha pel distinta á miña, ou que non fose xa
parte dos meus ollos, explorada, coñecida
ou compartida...)


VII


               Vendo eses dous ollos latexantes
               cal visión dunha imaxe entresoñada
               no seu peito en perfecta simetría
               cun interno tremor que me fascina
               desexaría entrar nela e refuxiarme
               no seu corpo secreto para sempre
               protexido da morte
               coa súa vida

               féndeme o corpo un húmido arrepío
               e bícame as vértebras con furia
               nun vértigo de dor e de tenrura.

xuño, 95


Páxina Anterior

Ir ao índice de Páxinas

Páxina Seguinte


logoDeputación logoBVG © 2006 Biblioteca Virtual Galega