BVG     Atrás    Índice de Páxinas

A muller de alzhéimer viu a luz en Celanova. Xa non ten memoria porque xa non sabe chorar e xa non se lembra daquel día que a tiraron ao río para desfacer o feitizo e tornarlle a saúde. Pero houbo un día (ela contaba) no que toda a vila a procurou, porque se perdera. A nena perdida sen memoria perdérase. Cando a descubriron semellaba enmeigada: tiña a cabeza entre as reixas do Mosteiro ollaba a vida ollaba o futuro. Agora, que xa non está este fillo poeta porá as súas armas para salvar as pedras do Mosteiro coidando así el que ten memoria que protexe a vida e o futuro de todas as nenas que aínda non se perderon.   Autoría: Francisco Castro

© 2006 Biblioteca Virtual Galega