BVG     Atrás    Índice de Páxinas

[p. 46] A VIRXEN D'OS DOORES.

VIRXEN chorosa; náì sin consolo, Ten o seu fillo morto n'o colo Votando sangre por mans e pés; Fixol'os ollos n'o azul d'o ceo, As sete espadas n'o casto seo A nai é Virxen cravadas ten. ——— Virxen chorosa, nai lastimeira Cando tua imáxen por vez primeira Cando era neno n'a eirexa vin, Meus probes labios d' amor tremeron, Meus tristes ollos vágoas verteron, Non sei que cóusa pasou por min. ———      Dulces recordos, santas mamorias, Cheas d'encantos de lus é grorias [p. 47] Sentin n'o peito rezusitar; A paz sonaba vivindo en guerra... Pensei n'o ceo. deixei á terra... ¡Mais, ay, non tiven aas pra voar! ———      ¡Non se m' esquece mentras que viva A miña y'alma sola é cautiva N'iste desterro sín paz nin lus! ¡Non se m' esquece teu desconsolo Virxen sagrada que tes n'o colo Quen por nosoutros morreu n'a crus! ———      Esconsolada nai d'os mortales, Branca pombiña que moito vales, Foco esprendente d'a lus d'o sol; ¡Fai que te vexa pra miña sorte Cando istes ollos me cerre á morte... Fai que te vexa preto de Dios!!

© 2006 Biblioteca Virtual Galega