BVG     Atrás    Índice de Páxinas

[p. 48]    Pol-o xenio imortal, cuia memórea Avara garda a hestórea, No Escorial famosísimo se erguía Aquel mosteiro-pazo, en que se marca O cenit a que un día Unha nación chegou e seu monarca. ¡Todo era movemento, todo vida Na aldea pobre e antes esquencida!.    Cimentos escavados, Pedras en bruto, andamios, cimbras, arcos, Soleiras de ventás, de portas marcos, Colunas, capiteles xa labrados, De carros algús centos, Miles de obreiros ô traballo atentos, E por entre o babel, como do mundo Que seu poder e xenio gobernaba, Esquencido y-en calma paseaba D. Felipe Segundo.    Un curioso pedante, Crítico, como moitos, inorante. [p. 49] Seguro de que oía Aquel home de negro mal vestido Que marchando, aburrido, Con paso tardo lentamente vía, A parlar comenzou, os arquitrabes, As colunas e naves, Plantas, cotas e alturas mesturando De tal xeito, que o Rei que leva o mote De Prudente, que tiña diante un zote Votando a conta, fóiselle acercando E preguntou: «señor, vosté que o sabe, O que é, decirme quere, un arquitrabe»?    Calou o presumido Pol-a pregunta véndose collido, Y-entón o Rei lle dixo: «non se ofenda; Mais non fale xa máis que do que entenda».    Aprícollel-o conto ôs que xusticia, Sin tomaren traballo en conocela Nin máis xuicio mostrar que unha buvela, Lle negan a Galicia.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega