BVG     Atrás    Índice de Páxinas

[p. 50]    De certo castiro Na pola máis alta, A tea, de presa, Facía unha araña, E ô pé de aquela albre, A xeito de casa, Seu tobo un coello Tamén fabricaba.    Un día, tan cedo Que non inda a alba Por riba dos montes Seu rostro amosaba, Entrambos veciños Trabaron palabra: —"O que é, meu amigo, Si ben arreparas—, Con xorna ô coello Decíalle a araña— [p. 51] Tan baixo te alcontras Como eu estou alta.    Ti fozas na terra, E a vida que pasas, Afellas, amigo, Non é pra envexada, Pois sempre entre sustos De morte, e con ánseas, Tranquilo non vives, Nin dormes na cama.    Eu teño das albres Na parte máis alta A casa, e respiro Das brisas máis sanas, Os prácidos cheiros Que rouban as áuras Ás frores do campo Que vexo cercanas, E os homes contempro, Que en vano se afanan, E os bois, que no xugo De cansos abafan, E ríome de eles, Moi ben recreada, Pois nada me importa Que froitos non haxa, Que leve as cosechas O sol, as xeadas, A falta de regos Ou a sobra de augas. [p. 52]    O bon do coello, Que oira e calara, As berzas deixando, Que ledo rumeaba Tres mil garatuxas Facendo co-a cara,  Poñéndose serio Contéstalle: —«¡vaia, Que afellas se esprica, Señora madama!. Eu ando, non minte, Da parte máis baixa, Non durmo tranquilo, Nin teno de calma Siquera un istante, Que a pel me amenazan, Dos homes a argúcea, Dos cas a dentamia; Mais noxo non deben De termo, pois falan De min ben e queren Comerme, si cadra.    En troques vostede, Si sobe tan alta, É porque lixando Vai todo co-as babas, E vive tan sólo De Iíos e trampas. [p. 53]    Leutor, non che parece que o coello             Moi ben a cras retrata Que sofre, que traballa e leva âs costas, Cal Cristo a cruz levou, do Estado a cargas? ¿E as arañas? Pra que ei de responderche:             A cabeza levanta, E téas mirarás, pol-os políticos, Como as outras, apresa fabricadas: ¡Seus compromisos non verás cumpridos, Nin cumpridos verás os seus programas!

© 2006 Biblioteca Virtual Galega