BVG     Atrás    Índice de Páxinas

[p. 54]    Maxestuoso un león de porte altivo, De recorrer xa canso O deserto, do mar preto da orela Tranquilo en unha pena recostado, Cal as ondas na praia Morren, sin duda, estaba contemprando.    A vista do elemento, O sin par espeutáculo Das ondas axitadas que reventan Con fureoso bramar contra os penascos, Recordalle deberon Que dos bosques él era o soberano, Y-encomenzou, estónceas, De este xeito a falar, solo coidando Que estaba en aquel sito E ninguén o escoitaba, pol-o tanto. [p. 55]    —"No mundo contra mín ¿quén, estrevido, Meu poder disputando Se volveu? Si é que teño a callentura E no médeo do val estónceas bramo, Si ruxo, en un istante Tembrar os animales todos fago, Que ante mín ovelliñas Son as onzas, panteiras e leopardos; E o moi astuto zorro, E o animoso cabalo, E o lobo carniceiro Procraman soberano A quén, cal eu, de unha potente raza Leva o peito c-o sangue alimentado. ¡Non hai un animal que non me tema, Con impéreo ausoluto en todos mando!".    Escondido, entra as ondas, Estivera escoitando Burlón e malicioso Un peixe estas razós, e o moi villano Dirixíndose ô león dille: —«abofellas Que me deixa pasmado  Vostede, meu amigo, Si pretendo, que o dudo, que ha mandarnos Ós que libres acolle Do Gran Neutuno o trasparente manto».    Fureoso o rei dos bosques E de rábea seus ollos alampando, Sin pensar nos peligros, E sí tan solo ô peixe descarado [p. 56] Castigo en impoñer, pegando un brinco Avauzou entre as ondas; mais en vano: O peixe dende lonxe Continaba a insultal-o, E ô fin, cuase sin forzas, Sin folgo cuase e de nadar xa canso, Entre as ondas do mar deixou a vida O que das selvas era soberano. Esta é, según eu penso, A leución que se quita de este caso:  Na nosa casa reises; Na chouza dos demais non-os metamos,  Si, como o león do conto,  Perecer non queremos aldraxados.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega